Leczenie rzeżączki zwykle polega na stosowaniu antybiotyków, takich jak tabletki Azytromycyny lub Ceftriakson we wstrzyknięciach, w celu wyeliminowania bakterii wywołujących chorobę w organizmie i ważne jest, aby leczenie było prowadzone zgodnie z zaleceniami lekarza, aby uniknąć oporności bakterii.
Dodatkowo wskazuje się, że leczenie wykonuje para, że w trakcie leczenia unika się stosunków seksualnych oraz że leczenie prowadzi się do końca, gdyż w większości przypadków rzeżączka przebiega bezobjawowo, a zatem nawet przy zniknięcie jakichkolwiek oznak lub symptomów infekcji, które mogą być obecne, nie musi koniecznie oznaczać, że bakteria została wyeliminowana. Dowiedz się, jak rozpoznać rzeżączkę.
Lek na rzeżączkę
Leczenie rzeżączki odbywa się za pomocą antybiotyków, takich jak na przykład Azytromycyna, Ceftriakson lub Ciprofloksacyna, które powinny być zalecane i stosowane zgodnie z zaleceniami lekarza. W najcięższych przypadkach bakterie mogą przedostać się do krwiobiegu, wywołując sepsę, wymagającą w takich przypadkach przyjęcia pacjenta do szpitala w celu podania antybiotyków bezpośrednio do żyły.
Podczas leczenia rzeżączki ważne jest, aby osoba nie uprawiała seksu, dopóki nie zostanie całkowicie wyleczona. Aby mieć pewność ostatecznego wyleczenia rzeżączki, po zakończeniu leczenia osoba musi powrócić do badań ginekologicznych, urologicznych lub krwi, aby potwierdzić, że nie ma już infekcji.
Ponadto ważne jest również, aby partner / partnerzy seksualni byli leczeni antybiotykami, nawet jeśli nie występują żadne objawy, ponieważ istnieje ryzyko przeniesienia bakterii odpowiedzialnych za chorobę na inne osoby, oprócz ryzyka skazić osobę, która była już leczona.
W niektórych regionach Brazylii nie zaleca się już stosowania niektórych antybiotyków, głównie Ciprofloksacyny, ze względu na zwiększoną oporność bakterii na ten antybiotyk. Ponadto nie zaleca się stosowania leku Ciprofloxacin u osób poniżej 18. roku życia, a lekarz musi wskazać inne antybiotyki.
Jak leczyć rzeżączkę oporną na antybiotyki
Niektórzy ludzie są zarażeni silniejszą wersją i trudną do opanowania rzeżączką. Jest to ewolucja bakterii Neisseria gonorrhoeae, która normalnie nie jest eliminowana przy podstawowym leczeniu, wymagającym skojarzenia antybiotyków lub wydłużenia czasu ich stosowania. Zobacz, jak powinno wyglądać leczenie rzeżączki opornej na antybiotyki.
Leczenie w domu
Domowe leczenie rzeżączki powinno być tylko uzupełnieniem kuracji antybiotykami wskazanymi przez lekarza i można je wykonać np. Herbatą z jeżówki, gdyż ta roślina lecznicza ma właściwości antybiotyczne i immunostymulujące, pomagając w eliminacji bakterii i wzmacnianiu układu odpornościowego. .
Aby zrobić tę herbatę wystarczy dodać 2 łyżeczki korzenia lub liści jeżówki do 500 ml wrzącej wody, odstawić na 15 minut, odcedzić i wypić herbatę około 2 razy dziennie. Poznaj inne domowe sposoby na rzeżączkę.
Oznaki poprawy i pogorszenia rzeżączki
Oznaki poprawy rzeżączki obejmują zmniejszenie bólu lub pieczenia podczas oddawania moczu, ustąpienie żółtawo-białej wydzieliny podobnej do ropy oraz zmniejszenie bólu gardła w przypadku intymnych relacji w jamie ustnej. Jednak nawet jeśli objawy zaczną ustępować i znikną, ważne jest, aby leczenie było kontynuowane zgodnie z zaleceniami lekarza.
Objawy nasilenia rzeżączki pojawiają się, gdy leczenie nie jest rozpoczęte wkrótce po wystąpieniu objawów lub gdy leczenie nie jest wykonywane zgodnie z zaleceniami lekarza i obejmują zwiększony ból lub pieczenie podczas oddawania moczu, a także zwiększoną żółtawo-białą wydzielinę. podobnie jak ropa, krwawienie z pochwy u kobiet, gorączka, ból i obrzęk jąder u mężczyzn oraz bóle stawów.
Możliwe komplikacje
Powikłania rzeżączki występują, gdy leczenie nie jest wykonane prawidłowo i obejmuje zakażenie macicy, jajowodów i jamy brzusznej, a także zapalenie najądrza u mężczyzn, które może skutkować bezpłodnością.
Ponadto bakterie powodujące rzeżączkę mogą rozprzestrzeniać się w krwiobiegu i infekować inne części ciała, w tym stawy.
