Operacja zmiany płci, transgenitalizacja lub neofaloplastyka, popularnie zwana operacją zmiany płci, ma na celu dostosowanie cech fizycznych i narządów płciowych osoby transpłciowej, tak aby osoba ta miała odpowiednie ciało do tego, co uważa za odpowiedni dla siebie.
Ta operacja jest wykonywana na kobietach lub mężczyznach i obejmuje złożone i długie zabiegi chirurgiczne, które obejmują zarówno budowę nowego narządu płciowego, zwanego neopenis lub neovagina, jak i może obejmować usunięcie innych narządów, takich jak penis, piersi, macicy i jajników.
Przed wykonaniem tego typu zabiegu wskazane jest wcześniejsze monitorowanie lekarskie w celu rozpoczęcia leczenia hormonalnego, oprócz monitorowania psychologicznego, aby można było stwierdzić, że nowa tożsamość fizyczna będzie odpowiednia dla danej osoby. Dowiedz się wszystkiego o dysforii płci.
Gdzie to jest zrobione
Operacje zmiany płci mogą być wykonywane przez SUS od 2008 roku, jednak ponieważ czekanie w kolejce może trwać latami, wiele osób decyduje się na wykonanie tego zabiegu z prywatnymi chirurgami plastycznymi.
Jak to się robi
Przed poddaniem się operacji transgenitalizacji należy wykonać kilka ważnych kroków:
- Towarzyszenie z psychologiem, psychiatrą i pracownikiem socjalnym;
- Przyjmij społecznie płeć, którą chcesz adoptować;
- Przeprowadzenie leczenia hormonalnego w celu uzyskania cech kobiecych lub męskich, pod kierunkiem endokrynologa w każdym przypadku.
Te kroki przed zabiegiem trwają około 2 lata i są bardzo potrzebne, ponieważ są krokiem w kierunku fizycznej, społecznej i emocjonalnej adaptacji osoby do nowej rzeczywistości, ponieważ zaleca się, aby decyzja przed operacją była pewna. ostateczny.
Zabieg poprzedzony jest znieczuleniem ogólnym i trwa około 3 do 7 godzin w zależności od rodzaju i techniki zastosowanej przez chirurga.
1. Zmiana z kobiety na mężczyznę
Istnieją 2 rodzaje technik chirurgicznych służących do przekształcenia żeńskiego narządu płciowego w męski:
Methoidioplastyka
Jest to najczęściej stosowana i dostępna technika i składa się z:
- Leczenie hormonalne testosteronem powoduje, że łechtaczka rośnie, stając się większa niż zwykła łechtaczka żeńska;
- Nacięcia wykonuje się wokół łechtaczki, która jest oddzielona od kości łonowej, dzięki czemu jest bardziej swobodna;
- Tkanka pochwy służy do zwiększenia długości cewki moczowej, która pozostanie wewnątrz neopenisa;
- Tkanki pochwy i warg sromowych mniejszych są również używane do powlekania i kształtowania neopenis;
- Mosznę wykonano z warg sromowych większych i implantów silikonowych, które symulują jądra.
Powstały penis jest mały, osiąga około 6 do 8 cm, jednak ta metoda jest szybka i pozwala zachować naturalną wrażliwość genitaliów.
Falloplastyka
Jest to metoda bardziej złożona, droga i mało dostępna, dlatego wiele osób poszukujących tej metody w końcu szuka profesjonalistów za granicą. W tej technice przeszczepy skóry, mięśnie, naczynia krwionośne i nerwy z innej części ciała, takiej jak przedramię lub udo, są wykorzystywane do tworzenia nowego narządu płciowego o większym rozmiarze i objętości.
- Pielęgnacja po zabiegu : dla uzupełnienia procesu maskulinizacji konieczne jest usunięcie macicy, jajników i piersi, co można wykonać już w trakcie zabiegu lub zaplanować na inny termin. Generalnie wrażliwość okolicy jest utrzymywana, a kontakt intymny uwalnia się po około 3 miesiącach.
2. Zmiana z mężczyzny na kobietę
W przypadku transformacji genitaliów męskich w żeńskie, powszechnie stosowaną techniką jest zmodyfikowana inwersja prącia, która składa się z:
- Nacięcia wykonuje się wokół penisa i moszny, określając obszar, w którym zostanie wykonana neowagina;
- Część penisa zostaje usunięta, zachowując cewkę moczową, skórę i nerwy, które nadają temu obszarowi wrażliwość;
- Jądra są usuwane, zachowując skórę moszny;
- Otwiera się przestrzeń do walki z neowaginą o długości około 12 do 15 cm, wykorzystując skórę prącia i mosznę do pokrycia okolicy. Mieszki włosowe są kauteryzowane, aby włosy nie rosły w okolicy;
- Reszta skóry worka mosznowego i napletka służy do tworzenia warg pochwowych;
- Cewka moczowa i drogi moczowe są przystosowane tak, że mocz wydobywa się z otworu, a osoba może oddawać mocz w pozycji siedzącej;
- Żołądek jest używany do tworzenia łechtaczki, dzięki czemu można utrzymać uczucie przyjemności.
Aby nowy kanał pochwy pozostał żywotny i nie zamykał się, stosuje się pleśń pochwową, którą w ciągu tygodni można wymienić na większe rozmiary w celu rozszerzenia neowaginy.
- Opieka po operacji: aktywność fizyczna i życie seksualne są zwykle uwalniane po około 3 do 4 miesiącach po operacji. Podczas stosunku płciowego zwykle konieczne jest stosowanie lubrykantów specyficznych dla okolicy. Ponadto możliwe jest, że dana osoba będzie miała wizytę kontrolną u ginekologa w celu uzyskania wskazówek i oceny skóry nowej pochwy i cewki moczowej, jednak w przypadku pozostawienia gruczołu krokowego konieczna może być konsultacja z urologiem.
Ponadto po każdym zabiegu zaleca się spożywanie lekkich posiłków, przestrzeganie zalecanego przez lekarza okresu odpoczynku, a także stosowanie leków na receptę uśmierzających ból, takich jak leki przeciwzapalne czy przeciwbólowe, ułatwiające powrót do zdrowia. Zapoznaj się z podstawową opieką, aby odzyskać siły po operacji.
