Woda w kolanie, naukowo nazywana zapaleniem błony maziowej w kolanie, jest zapaleniem błony maziowej, tkanki wyściełającej kolano wewnętrznie, co prowadzi do zwiększenia ilości mazi stawowej i skutkuje takimi objawami, jak ból, obrzęk i trudności w poruszaniu się. Woda w kolanie jest uleczalna, a jej leczenie obejmuje odpoczynek, fizjoterapię, stosowanie leków, a w niektórych przypadkach operację.
Nagromadzenie wody w kolanie może być spowodowane uderzeniem w kolano lub sytuacjami typu bezpośredni uraz, kiedy osoba upada na kolana na podłogę lub po skręceniu stawu skokowego, jednak może też powstać w przypadku chorób przewlekłych takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów lub choroba zwyrodnieniowa stawów, dna, hemofilia, powtarzające się szczepy.
Płyn maziowy to płyn smarujący występujący w kolanie, który jest przezroczysty lub bladożółty. Jego ilość waha się od 2 do 3,5 ml, ale w przypadku zapalenia błony maziowej może dochodzić do 20, 40, 80, a nawet 100 ml, powodując dyskomfort.
Objawy wody w kolanie
Objawy zapalenia błony maziowej stawu kolanowego wynikają ze wzrostu ilości mazi stawowej w tym stawie, powodując:
- Ból kolana;
- Trudności w chodzeniu i pełne rozciągnięcie nogi;
- Obrzęk kolana;
- Osłabienie mięśni ud i nóg.
W przypadku stwierdzenia tych objawów osoba powinna udać się do lekarza ortopedy w celu oceny. Lekarz może wykonać nakłucie mazi stawowej, usuwając część tej „wody kolanowej” i wysyłając ją do analizy laboratoryjnej w celu ustalenia, czy w tym płynie występuje glukoza lub wzrost białek lub przeciwciał.
Zabieg usuwający wodę z kolana
Leczenie wody kolanowej jest wskazane przez ortopedę w zależności od objawów pacjenta i ilości płynu w kolanie zgromadzonego w wyniku zapalenia. Dlatego niektóre opcje leczenia to:
1. Środki zaradcze
Leczenie zapalenia błony maziowej stawu kolanowego rozpoczyna się za pomocą leków przeciwzapalnych, kortykosteroidów (doustnych lub iniekcyjnych), a następnie poddaje się fizjoterapii. W niektórych przypadkach lekarz może usunąć nadmiar płynu śródstawowego przez nakłucie.
2. Fizjoterapia
Jeśli chodzi o zabiegi fizjoterapeutyczne, istotną częścią zabiegu będzie elektroterapia, a także wzmocnienie mięśni i zwiększenie amplitudy stawów. Ultradźwięki, TENS, prąd fazowy i laser to przykłady urządzeń, które są ogólnie wskazane w fizjoterapeutycznym leczeniu zapalenia błony maziowej stawu kolanowego, przed lub po operacji.
3. Chirurgia
Operacja jest wskazana w przypadku przewlekłego zapalenia błony maziowej, gdy ból kolana utrzymuje się dłużej niż 6 miesięcy z powodu reumatoidalnego zapalenia stawów lub zapalenia stawów, bez poprawy po zastosowaniu leków, fizjoterapii lub nakłuciu. Operacja może być przeprowadzona w sposób otwarty lub artroskopowy i polega na usunięciu dużej części tkanki maziowej, a jeśli dotyczy również łąkotek, można ją również usunąć.
Po zabiegu noga jest bandażowana przez 48 godzin z nogą uniesioną w celu zwalczania obrzęku, zaleca się poruszanie stopami, aby uniknąć zakrzepicy żył głębokich. Zobacz, jak wygląda rekonwalescencja po artroskopii.
Już po 73 godzinach od zabiegu można zacząć chodzić o kulach i wykonywać ćwiczenia izometryczne, bez ruchu kolana, a wraz z poprawą stanu pacjenta można rozpocząć ćwiczenia od ugięcia kolana i użycia ciężarów, zawsze pod okiem fizjoterapeuty. Czas rekonwalescencji po tej operacji wynosi około 6 do 8 tygodni w przypadku operacji otwartej i 7 do 10 dni w przypadku artroskopii kolana.
4. Leczenie domowe
Dobry domowy zabieg usuwania wody z kolana polega na umieszczeniu woreczka z zimną wodą na opuchniętym i bolesnym stawie 3 do 4 razy dziennie. Aby to zrobić, wystarczy kupić w aptece lub drogerii torebkę z żelem i pozostawić w zamrażarce na kilka godzin. Po zamrożeniu owiń go ręcznikami papierowymi i połóż bezpośrednio na kolanie, pozwalając mu działać jednorazowo do 15 minut.
W większości przypadków nie zaleca się umieszczania termoforu na kolanie, tylko zgodnie z zaleceniem lekarza lub fizjoterapeuty.
Dobrym ćwiczeniem jest położenie się na plecach i zgięcie nogi do granicy bólu, czyli punktu, w którym zaczyna on przeszkadzać, a następnie ponowne rozciągnięcie. Ten ruch należy powtórzyć około 20 razy, nie obciążając zbytnio nogi, aby nie nasilać bólu.
