Znieczulenie zewnątrzoponowe lub zewnątrzoponowe to rodzaj znieczulenia, który blokuje ból i odczucia tylko w jednym obszarze ciała, zwykle od pasa w dół. Odbywa się to w taki sposób, aby podczas zabiegu osoba mogła pozostać przytomna, gdyż nie wpływa to na poziom świadomości i jest zwykle stosowana podczas prostych zabiegów chirurgicznych, takich jak normalny poród lub przy niewielkich operacjach, np. Ginekologicznych czy estetycznych. .
Aby wykonać znieczulenie zewnątrzoponowe, do przestrzeni kręgowej podaje się lek znieczulający, aby dotrzeć do nerwów okolicy, działając tymczasowo pod kontrolą lekarza. Wykonywany jest w każdym szpitalu z przychodnią chirurgiczną, przez anestezjologa, a jego cena waha się między 400 a 1000 reali, co znacznie różni się w zależności od lekarza i szpitala, w którym jest wykonywana.
Znieczulenie zewnątrzoponowe jest podobne do znieczulenia podpajęczynówkowego, jednak o ile w znieczuleniu zewnątrzoponowym lek znieczulający podaje się w przestrzeni wokół kanału kręgowego, w większej ilości i przez cewnik znajdujący się z tyłu, wewnątrz kręgosłupa podaje się znieczulenie podpajęczynówkowe. od razu iw mniejszej ilości. Ponadto, gdy wymagane jest głębsze znieczulenie, wskazane jest znieczulenie ogólne. Dowiedz się, jak działa znieczulenie ogólne i związane z nim zagrożenia.
Jak to się robi
Znieczulenie zewnątrzoponowe jest zwykle stosowane podczas drobnych operacji, jest bardzo częste podczas normalnego porodu, ponieważ pozwala uniknąć bólu podczas porodu i nie szkodzi dziecku.
Podczas znieczulenia pacjent pozostaje w pozycji siedzącej, pochylony do przodu lub leżący na boku z podwiniętymi kolanami i brodą. Następnie anestezjolog ręcznie otwiera przestrzenie między kręgami kręgosłupa, stosuje środek miejscowo znieczulający w celu zmniejszenia dyskomfortu i wprowadza igłę oraz cienką plastikową rurkę, zwaną cewnikiem, przechodzącą przez środek igły.
Po wprowadzeniu cewnika lekarz wstrzykuje lek znieczulający przez zgłębnik i chociaż nie powoduje bólu, podczas wprowadzania igły można odczuć lekkie i łagodne ukłucie, a następnie ucisk i uczucie ciepła podczas aplikacji. Lekarz będzie mógł kontrolować ilość i czas trwania, a czasami możliwe jest połączenie znieczulenia zewnątrzoponowego z podpajęczynówkowym, aby uzyskać szybszy efekt.
Możliwe zagrożenia
Ryzyko znieczulenia zewnątrzoponowego jest bardzo rzadkie, jednak w pobliżu miejsca mogą wystąpić dreszcze, gorączka, infekcja i uszkodzenie nerwów. Ponadto często występują bóle głowy po przebudzeniu z operacji z powodu znieczulenia. Dowiedz się, jakie są główne środki ostrożności, które należy podjąć przed i po operacji, aby uniknąć ryzyka i szybciej odzyskać zdrowie.
Różnice między znieczuleniem zewnątrzoponowym a rdzeniowym
Znieczulenie zewnątrzoponowe różni się od znieczulenia podpajęczynówkowego tym, że stosuje się je w różnych okolicach:
- Znieczulenie zewnątrzoponowe: igła nie przebija wszystkich opon mózgowo-rdzeniowych, a środek znieczulający jest umieszczany poza przestrzenią, w której znajduje się płyn rdzeniowy i służy jedynie do uśmierzenia bólu;
- Kręgosłup: igła przebija wszystkie opony mózgowe, a środek znieczulający jest umieszczany w płynie otaczającym kręgosłup i służy do odrętwienia i sparaliżowania okolicy.
Znieczulenie zewnątrzoponowe jest zwykle stosowane przy porodzie, ponieważ pozwala na stosowanie wielu dawek w ciągu dnia, podczas gdy do operacji kręgosłupa używa się tylko jednej dawki leku znieczulającego.
