Topiramat to lek przeciwdrgawkowy znany na rynku pod nazwą Topamax, który działa na ośrodkowy układ nerwowy, stabilizuje nastrój i chroni mózg. Lek ten jest wskazany w leczeniu padaczki u dorosłych i dzieci, w leczeniu stanów kryzysowych związanych z zespołem Lennoxa-Gastauta oraz w profilaktyce migreny.
Topiramat można kupić w aptekach, w cenie od około 60 do 300 reali w zależności od dawki, wielkości opakowania i marki leku, istnieje również możliwość wyboru generycznego.
Jak używać
Leczenie należy rozpocząć od małej dawki, którą należy zwiększać stopniowo, aż do osiągnięcia odpowiedniej dawki.
1. Adjuwantowe leczenie padaczki
Minimalna skuteczna dawka wynosi 200 mg dziennie, do 1600 mg dziennie, co jest uważane za maksymalną dawkę. Leczenie należy rozpocząć od 25 do 50 mg wieczorem przez tydzień. Następnie w odstępach 1 lub 2 tygodni dawkę należy zwiększać o 25 do 50 mg / dobę i podzielić na dwie dawki.
Dla dzieci w wieku powyżej 2 lat zalecana dzienna dawka wynosi od 5 do 9 mg / kg na dobę, podzielona na dwie dawki.
2. Leczenie monoterapii padaczki
W przypadku wycofania innych leków przeciwpadaczkowych z planu terapeutycznego, w celu utrzymania leczenia topiramatem w monoterapii, należy wziąć pod uwagę ich wpływ na kontrolę przełomową, zalecając, jeśli to możliwe, stopniowe przerywanie wcześniejszego leczenia.
U dzieci powyżej 2 roku życia dawka początkowa wynosi od 0,5 do 1 mg / kg na dobę, wieczorem, przez tydzień. Następnie dawkę należy zwiększać o 0,5 do 1 mg / kg na dobę, w odstępach od 1 do 2 tygodni, w dwóch podaniach.
3. Profilaktyka migreny
Leczenie należy rozpocząć od dawki 25 mg wieczorem przez tydzień. Dawkę tę należy zwiększać o 25 mg / dobę, raz w tygodniu, maksymalnie do 100 mg / dobę, podzieloną na dwa podania.
Kto nie powinien używać
Topiramatu nie powinny stosować osoby, u których występuje nadwrażliwość na składniki preparatu, kobiety w ciąży lub kobiety podejrzewające ciążę.
Możliwe efekty uboczne
Niektóre z najczęstszych działań niepożądanych, które mogą wystąpić podczas leczenia topiramatem, to senność, zawroty głowy, zmęczenie, drażliwość, utrata masy ciała, spowolnienie myślenia, mrowienie, podwójne widzenie, zaburzenia koordynacji, nudności, oczopląs, letarg, anoreksja, trudności z mówieniem, niewyraźne widzenie, zmniejszony apetyt, zaburzenia pamięci i biegunka.
