Test na obecność wirusa HIV jest wykonywany w celu wykrycia obecności wirusa HIV w organizmie i musi być wykonany co najmniej 30 dni po narażeniu na ryzykowne sytuacje, takie jak seks bez zabezpieczenia lub kontakt z krwią lub wydzielinami osób z wirusem HIV.
Test na obecność wirusa HIV jest prosty i wykonuje się go głównie na podstawie analizy próbki krwi, ale można również użyć śliny do sprawdzenia obecności wirusa w organizmie. Wszystkie testy na obecność wirusa HIV sprawdzają dwa typy istniejącego wirusa, HIV 1 i HIV 2.
Test na obecność wirusa HIV należy wykonać co najmniej 1 miesiąc po ryzykownym zachowaniu, ponieważ okno immunologiczne, które odpowiada czasowi między kontaktem z wirusem a możliwością wykrycia markera zakażenia, wynosi 30 dni i może wydanie wyniku fałszywie ujemnego, jeśli test zostanie wykonany przed upływem 30 dni.
Jak zrozumieć wynik
Aby zrozumieć wynik testu na HIV, ważne jest, aby sprawdzić, czy jest on reaktywny, niereaktywny lub nieokreślony poza wskazanymi wartościami, ponieważ zwykle im wyższa wartość, tym bardziej zaawansowana jest infekcja.
Badanie krwi na obecność wirusa HIV
Badanie krwi na obecność wirusa HIV wykonuje się w celu wykrycia obecności wirusa i jego stężenia we krwi, dostarczając informacji o stadium zakażenia. Testy na obecność wirusa HIV można przeprowadzić przy użyciu różnych laboratoryjnych metod diagnostycznych, z których najczęściej stosowana jest metoda ELISA. Możliwe wyniki to:
- Odczynnik: Oznacza to, że osoba miała kontakt z wirusem AIDS i została nim zarażona;
- Niereaktywny: oznacza, że dana osoba nie jest zarażona wirusem AIDS;
- Nieokreślony: konieczne jest powtórzenie testu, ponieważ próbka nie była wystarczająco przejrzysta. Niektóre sytuacje, które prowadzą do tego typu wyniku, to ciąża i niedawne szczepienia.
W przypadku dodatniego wyniku w kierunku HIV laboratorium samo stosuje inne metody potwierdzania obecności wirusa w organizmie, takie jak Western Blot, Immunoblotting, Indirect immunofluorescence for HIV-1. Tak więc pozytywny wynik jest naprawdę wiarygodny.
W niektórych laboratoriach oprócz wskazania, czy jest reaktywna, niereaktywna czy nieokreślona, uwalnia się również wartość. Jednak wartość ta nie jest tak ważna klinicznie, jak określenie pozytywnego lub negatywnego wyniku badania, jest interesująca jedynie do monitorowania medycznego. Jeśli lekarz uzna to za istotną wartość z klinicznego punktu widzenia, można zażądać bardziej szczegółowych testów, takich jak test wiremii, w którym sprawdzana jest liczba kopii wirusa krążącego we krwi.
W przypadku wyniku nieokreślonego, zaleca się powtórzenie testu po 30–60 dniach w celu sprawdzenia obecności lub braku wirusa. W takich przypadkach test należy powtórzyć, nawet jeśli nie ma objawów, takich jak np. Szybka utrata masy ciała, utrzymująca się gorączka i kaszel, ból głowy i pojawienie się czerwonych plam lub niewielkich owrzodzeń skóry. Poznaj główne objawy HIV.
Szybki test na obecność wirusa HIV
Szybkie testy wskazują na obecność lub brak wirusa i są wykonywane przy użyciu małej próbki śliny lub małej kropli krwi w celu identyfikacji wirusa. Wynik szybkiego testu jest udostępniany między 15 a 30 minutami i jest również wiarygodny, a możliwe wyniki to:
- Pozytywny: wskazuje, że dana osoba ma wirusa HIV, ale musi mieć badanie krwi ELISA, aby potwierdzić wynik;
- Negatywny: wskazuje, że osoba nie jest zarażona wirusem HIV.
Szybkie testy są wykorzystywane na ulicy, w rządowych kampaniach w ośrodkach badań i poradni (CTA) oraz u kobiet w ciąży, które rozpoczynają poród bez opieki prenatalnej, ale testy te można również kupić przez Internet.
Zwykle kampanie rządowe wykorzystują testy OraSure, które badają ślinę, a testem, który można kupić online w aptekach internetowych za granicą, jest Home Access Express HIV-1, który jest zatwierdzony przez FDA i wykorzystuje kroplę krwi.
Co to jest test wiremii?
Test wiremii to badanie, którego celem jest monitorowanie rozwoju choroby i sprawdzenie skuteczności leczenia poprzez sprawdzenie liczby kopii wirusa obecnych we krwi w momencie pobrania.
Test ten jest drogi, ponieważ wykonuje się go przy użyciu technik molekularnych, które wymagają specjalnego sprzętu i odczynników, a zatem nie jest wymagany do celów diagnostycznych. Dlatego test wiremii jest wykonywany tylko wtedy, gdy zostanie zdiagnozowane zakażenie wirusem HIV w celu monitorowania i monitorowania pacjenta, na zlecenie lekarza 2 do 8 tygodni po rozpoznaniu lub rozpoczęciu leczenia i powtarzane co 3 miesiące.
Na podstawie wyniku badania lekarz może ocenić liczbę kopii wirusa we krwi i porównać z poprzednimi wynikami, weryfikując w ten sposób skuteczność leczenia. Kiedy zauważony jest wzrost wiremii, oznacza to, że infekcja pogorszyła się i być może oporność na leczenie, a lekarz musi zmienić strategię terapeutyczną. Gdy dzieje się odwrotnie, to znaczy, gdy z upływem czasu zmniejsza się miano wirusa, oznacza to, że leczenie jest skuteczne, z zahamowaniem replikacji wirusa.
Wynik nieokreślonego miana wirusa nie oznacza, że nie ma już infekcji, ale że wirus jest w niskim stężeniu we krwi, co wskazuje, że leczenie jest skuteczne. W środowisku naukowym panuje zgoda co do tego, że gdy test wiremii jest niewykrywalny, ryzyko przeniesienia wirusa drogą płciową jest niskie, jednak nadal ważne jest, aby używać prezerwatyw podczas stosunku płciowego.
Kiedy może dać wynik fałszywie ujemny
Fałszywie negatywny wynik może wystąpić, gdy osoba została przebadana w ciągu 30 dni od ryzykownego zachowania, którym mógł być stosunek płciowy bez prezerwatywy, dzielenie się jednorazowymi strzykawkami i igłami lub przekłuwanie zanieczyszczonym przedmiotem tnącym, takim jak np. Noże lub nożyczki. . Dzieje się tak, ponieważ organizm nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości przeciwciał, aby w teście wykryć obecność wirusa.
Jednak nawet jeśli test został przeprowadzony 1 miesiąc po ryzykownym zachowaniu, organizm może wytworzyć wystarczającą ilość przeciwciał przeciwko wirusowi HIV nawet po 3 miesiącach, a wynik jest pozytywny. Dlatego ważne jest, aby test powtórzyć 90 i 180 dni po ryzykownym zachowaniu w celu potwierdzenia obecności lub braku wirusa HIV w organizmie.
Zasadniczo zawsze, gdy wynik jest pozytywny, nie ma wątpliwości, że dana osoba jest zakażona wirusem HIV, natomiast w przypadku wyniku ujemnego może być konieczne powtórzenie testu z powodu fałszywie ujemnego wyniku. Jednak specjalista chorób zakaźnych może wskazać, co należy zrobić w każdym przypadku.
