Malaria jest chorobą zakaźną przenoszoną przez ukąszenie samicy komara Anopheles zakażonego pierwotniakiem z rodzaju Plasmodium , przy czym najczęstszymi gatunkami w Brazylii są Plasmodium vivax i Plasmodium malariae . Ze względu na to, że jest przenoszona przez ukąszenie komara, najlepszym sposobem zapobiegania malarii są środki zapobiegające ukąszeniom poprzez zastosowanie repelentu i osłony okien za pomocą osłon.
W ciele chorego Plasmodium trafia do wątroby, gdzie rozmnaża się, a następnie dociera do krwiobiegu, gdzie atakuje i rozbija czerwone krwinki, powodując objawy takie jak gorączka, pot, dreszcze, nudności, wymioty , ból głowy i osłabienie.
Malarię można wyleczyć, ale ważne jest szybkie rozpoczęcie leczenia, ponieważ w wielu przypadkach choroba może przybrać ciężką postać, z niedokrwistością, zmniejszeniem liczby płytek krwi, niewydolnością nerek lub nawet upośledzeniem mózgu, co wiąże się z ryzykiem powikłań a śmierć jest większa.
Komar malarii Główne objawy
Pierwsze objawy malarii pojawiają się zwykle między 8 a 14 dniem po przeniesieniu i mogą trwać do 30 dni lub dłużej. Pojawienie się objawów zależy od czynników związanych z Plasmodium , takich jak tempo rozmnażania i gatunek, oraz od czynników związanych głównie z osobą, takich jak układ odpornościowy. Najczęstsze oznaki i objawy malarii to:
- Gorączka, która może przychodzić i odchodzić cyklicznie;
- Poty i dreszcze;
- Silne bóle głowy;
- Nudności i wymioty;
- Ból mięśni w całym ciele;
- Osłabienie i ciągłe zmęczenie;
- Pożółkła skóra i oczy.
Większość z tych objawów może być trudna do zidentyfikowania jako malaria, więc jeśli wystąpią, ważne jest, aby udać się do lekarza w celu zdiagnozowania choroby i rozpoczęcia odpowiedniego leczenia, zwłaszcza jeśli jesteś w miejscu, w którym malaria jest powszechna, jak np. Region Amazonii i Afryka.
Ponadto te oznaki i objawy mogą pojawiać się cyklicznie, to znaczy pojawiają się co 48 lub 72 godziny, w zależności od gatunku Plasmodium, który infekuje organizm. Dzieje się tak ze względu na ich cykl życiowy, ponieważ w miarę rozwoju docierają do krwiobiegu i powodują objawy wynikające z niszczenia czerwonych krwinek.
Najpoważniejsza postać malarii występuje, gdy infekcja atakuje mózg, powodując bóle głowy, sztywność karku, drgawki, senność i śpiączkę. Inne powikłania obejmują anemię, zmniejszenie liczby płytek krwi, niewydolność nerek i niewydolność oddechową. Dowiedz się więcej o objawach malarii i malarii mózgowej.
Jak przebiega transmisja
Do przenoszenia malarii dochodzi poprzez ukąszenie zakażonej samicy komara Anopheles , która zaraziła się pasożytem przez ukąszenie osoby zarażonej chorobą. Należy pamiętać, że malaria nie jest zaraźliwa, to znaczy nie przenosi się z jednej osoby na drugą, z wyjątkiem najrzadszych przypadków dzielenia się zakażonymi strzykawkami i igłami, źle kontrolowanych transfuzji i / lub porodów.
Zwykle komar gryzie ludzi o zmierzchu lub o zmierzchu. Miejsca o największym ryzyku skażenia to Ameryka Południowa, Ameryka Środkowa, Afryka i część Azji, głównie w miejscach z czystą wodą o niewielkim prądzie, wilgotności i temperaturach od 20º do 30ºC. W Brazylii najbardziej dotknięte malarią stany to Amazonas, Roraima, Acre, Tocantins, Pará, Amapá, Mato Grosso, Maranhão i Rondônia.
Cykl infekcji malarią
Cykl pasożyta Plasmodium w organizmie człowieka przebiega następująco:
- Ugryzienie przez samicę komara Anopheles przenosi przez swoją ślinę Plasmodium do krwiobiegu osoby w fazie sporozoitu;
- Sporozoity trafiają do wątroby, gdzie dojrzewają i rozmnażają się przez około 15 dni, dając początek postaci Merozoitów;
- Merozoity niszczą komórki wątroby i docierają do krwiobiegu, rozpoczynając inwazję czerwonych krwinek;
- W zakażonych krwinkach, zwanych schizontami, pasożyty namnażają się i niszczą tę komórkę oraz zaczynają atakować inne w cyklu trwającym od 48 do 72 godzin.
W obrębie każdego schizonta cykl jest zmienny w zależności od gatunku Plasmodium i wynosi 48 godzin dla gatunków P. falciparum , P. vivax i P. ovale oraz 72 godziny dla P. malariae . W okresie pękania czerwonych krwinek i uwolnienia schizontu we krwi objawy mogą się nasilić, zwłaszcza gorączka i dreszcze.
Jak potwierdzić diagnozę
Po pojawieniu się pierwszych objawów wskazane jest zgłoszenie się do szpitala lub izby przyjęć, zwłaszcza jeśli objawy pojawiają się co 48 lub 72 godziny. W ten sposób lekarz będzie mógł na podstawie badań krwi zidentyfikować obecność pasożyta w organizmie, gdyż lubi grube lub immunologiczne testy, może rozpocząć odpowiednie leczenie, zapobiegając zaostrzeniu infekcji i narażając życie pacjenta.
Jak przebiega leczenie
Malarię leczy się lekami przeciwmalarycznymi, takimi jak chlorochina, primaquina, artemeter i lumefantryna lub artesunat i meflochina, które działają niszcząc plasmodium i zapobiegając jego przenoszeniu.
Wybrane leki, dawki i czas trwania ustala lekarz w zależności od wieku, stopnia zaawansowania choroby i analizy stanu zdrowia. Dzieci, niemowlęta i kobiety w ciąży wymagają specjalnego leczenia chininą lub klindamycyną, zawsze zgodnie z zaleceniami lekarskimi i zazwyczaj wskazane jest przyjęcie do szpitala.
Zaleca się również:
- Jedz normalnie;
- Nie spożywaj napojów alkoholowych;
- Nie należy przerywać leczenia nawet w przypadku ustąpienia objawów ze względu na ryzyko nawrotu i powikłań choroby.
Leczenie malarii należy rozpocząć jak najszybciej, ponieważ może ona postępować poważnie i bez odpowiedniego leczenia może doprowadzić do śmierci. Dowiedz się więcej o tym, jak przeprowadza się leczenie, aby szybciej odzyskać zdrowie.
Jak się chronić
Zapobieganie malarii można przeprowadzić poprzez:
- Używanie jasnych ubrań i cienkich materiałów , z długimi rękawami i długimi spodniami;
- Unikaj obszarów najbardziej narażonych na zakażenie chorobą, zwłaszcza o zmierzchu lub o świcie;
- Używać repelentu na bazie DEET (NN-dietylometatoluamid), przestrzegając wytycznych producenta dotyczących wymiany repelentu;
- Umieść moskitiery na oknach i drzwiach;
- Unikaj jezior, stawów i rzek późnym popołudniem i wieczorem .
Każdy, kto podróżuje do miejsca, w którym występują przypadki malarii, może otrzymać profilaktyczne leczenie, zwane chemoprofilaktyką, lekami przeciwmalarycznymi, takimi jak doksycyklina, meflochina lub chlorochina.
Jednak leki te mają silne skutki uboczne, dlatego lekarz zazwyczaj zaleca ten rodzaj profilaktyki osobom, które są bardziej narażone na rozwój poważnych chorób, na przykład udawanie się do miejsc o wysokim wskaźniku przenoszenia lub gdy dana osoba ma chorobę, która może mieć poważne komplikacje. z infekcją.
Leki te należy stosować wyłącznie po konsultacji lekarskiej i zwykle rozpoczyna się je 1 dzień przed podróżą i utrzymuje się przez kilka dni lub tygodni po powrocie.
