Eutanazja, dystanazja i ortotanazja to terminy określające formy postępowania medycznego w odniesieniu do śmierci pacjenta. Tak więc eutanazja jest definiowana jako akt „antycypowania śmierci”, dystanazja charakteryzuje się „powolną śmiercią z cierpieniem”, podczas gdy ortotanazja oznacza „naturalną śmierć bez uprzedzenia i przedłużenia”.
Pojęcia te są szeroko omawiane w kontekście bioetyki, która jest obszarem, w którym bada się warunki niezbędne do odpowiedzialnego zarządzania życiem ludzi, zwierząt i środowiska, ponieważ opinie mogą się różnić w zależności od tego, czy te praktyki są wspierane, czy nie.
Jednak ogólnie rzecz biorąc, eutanazja jest prawnie zabroniona w większości krajów, podczas gdy dystanazja jest uważana za złą praktykę w medycynie, a ortotanazja jest dobrą praktyką, zalecaną podczas opieki nad osobami z nieuleczalnymi i śmiertelnymi chorobami. .
Różnica między pojęciami 1. Eutanazja - przewidywanie śmierci
Eutanazja to akt skracania życia człowieka. Jest to słowo pochodzenia greckiego, które oznacza „dobrą śmierć”, ponieważ jego intencją, gdy jest praktykowana, jest zakończenie cierpienia osoby cierpiącej na poważną i nieuleczalną chorobę.
Jednak eutanazja jest nielegalna w większości krajów, ponieważ wiąże się z życiem ludzkim, najcenniejszym dobrem, jakie możesz mieć. Specjaliści sprzeciwiający się tej praktyce twierdzą, że życie ludzkie jest nienaruszalne i nikt nie ma prawa go skracać, a ponadto bardzo trudno jest określić, którzy ludzie mogą nadal odczuwać ulgę w cierpieniu bez konieczności przewidywania śmierci.
Rodzaje eutanazji
Istnieją różne rodzaje eutanazji, które lepiej określają sposób przewidywania śmierci i obejmują:
- Dobrowolna eutanazja czynna : polega na podawaniu leków lub wykonaniu zabiegu mającego na celu doprowadzenie pacjenta do śmierci, za jego zgodą;
- Wspomagane samobójstwo : jest to czynność dokonywana, gdy lekarz podaje leki, aby pacjent sam mógł skrócić swoje życie;
- Mimowolna czynna eutanazja : jest to podawanie leków lub zabiegi mające na celu doprowadzenie pacjenta do śmierci w sytuacji, w której pacjent nie wyraził uprzednio zgody. Ta praktyka jest nielegalna we wszystkich krajach.
Należy pamiętać, że istnieje inna forma eutanazji zwana eutanazją bierną, polegająca na zawieszeniu lub zakończeniu leczenia zachowującego życie pacjenta, bez oferowania żadnego lekarstwa dla jej skrótu. Termin ten nie jest szeroko stosowany, ponieważ uważa się, że w tym przypadku śmierć osoby nie jest spowodowana, ale ma raczej na celu umożliwienie pacjentowi śmierci w sposób naturalny, a zatem nie jest nielegalna. Czyn ten wpisuje się w praktykę ortotanazji, wyjaśnioną dokładniej poniżej.
Kraje, w których eutanazja jest legalna
Czynna eutanazja lub wspomagane samobójstwo są zalegalizowane w Holandii, Belgii, Szwajcarii, Luksemburgu, Niemczech, Kolumbii, Kanadzie oraz w niektórych stanach w Stanach Zjednoczonych.
Kraje te uważają, że osoba pełnoletnia, za świadomą zgodą i podpisaną, lub małoletnia za zgodą rodziców, ma prawo zdecydować o śmierci w określonych sytuacjach, na przykład w przypadku nieuleczalnej choroby powodującej cierpienie.
2. Ortotanazja - akt naturalnego umierania
Ortotanazja promuje naturalną, godną śmierć, która podąża za biegiem życia, bez uznawania zabiegów za daremne, inwazyjne i sztuczne mające na celu utrzymanie osoby przy życiu i przedłużenie śmierci, takie jak na przykład oddychanie za pomocą urządzeń.
Ortotanazja jest praktykowana poprzez opiekę paliatywną, podejście, które ma na celu utrzymanie jakości życia pacjenta i jego rodziny w przypadkach poważnych i nieuleczalnych chorób, pomagając kontrolować objawy fizyczne, psychiczne, społeczne i duchowe. Zrozum, czym jest opieka paliatywna i kiedy jest wskazana.
Tak więc w ortotanazji śmierć jest postrzegana jako coś naturalnego, przez co przejdzie każdy człowiek, dążąc do celu, którym nie jest skrócenie lub opóźnienie śmierci, ale raczej znalezienie najlepszego sposobu jej przejścia, przy zachowaniu godności osoby. kto jest chory.
3. Dystanazja - przedłuża życie poprzez leczenie
Dystanazja to akt przedłużenia dnia śmierci człowieka, a tym samym przedłużenie bólu i cierpienia. Dlatego dystanazja jest uważana za złą praktykę medyczną, ponieważ sprzyja powolnej śmierci poprzez leczenie uważane za daremne i bez korzyści dla osoby nieuleczalnie chorej.
Termin ten, znany również jako upór terapeutyczny, jest niestety nadal szeroko stosowany w Brazylii i na świecie ze względu na brak wiedzy ludności na temat tego, co jest uważane za przydatne, a co nie dla osoby z poważną i nieuleczalną chorobą.
Aby ograniczyć tego typu praktyki, należy zrozumieć, że są przypadki, w których śmierć jest nieunikniona, a przedłużanie procesu umierania sprzyja jedynie życiu bez jakości, skutkując powolną śmiercią, zwiększając ryzyko cierpienia, bólu i agonii. pacjent i rodzina, która towarzyszy temu procesowi.
