Marasmus jest jednym z rodzajów niedożywienia białkowo-energetycznego charakteryzującego się dużą utratą masy ciała i mięśni oraz powszechną utratą tkanki tłuszczowej, co może negatywnie wpłynąć na wzrost.
Ten rodzaj niedożywienia charakteryzuje się pierwotnym niedoborem węglowodanów i tłuszczu, co zmusza organizm do spożywania białek w celu wytworzenia energii, co prowadzi do utraty wagi i masy mięśniowej, charakteryzując tym samym ogólne niedożywienie. Zobacz, jakie są niebezpieczeństwa niedożywienia.
Niedożywienie białkowo-energetyczne jest powszechne u dzieci w wieku od 6 do 24 miesięcy, które mieszkają w słabo rozwiniętych krajach, w których brakuje pożywienia. Oprócz czynnika społeczno-ekonomicznego na marazm może wpływać wczesne odsadzenie, nieodpowiednie spożycie pokarmu i zły stan zdrowia.
Oznaki i objawy marazmu
Dzieci z marazmem mają objawy charakterystyczne dla tego typu niedożywienia, takie jak:
- Brak tłuszczu podskórnego;
- Uogólniona utrata mięśni, umożliwiająca na przykład wizualizację kości;
- Wąskie biodra w stosunku do klatki piersiowej;
- Zmiana wzrostu;
- Waga znacznie poniżej zalecanego wieku;
- Słabość;
- Zmęczenie;
- Zawroty głowy;
- Ciągły głód;
- Biegunka i wymioty;
- Wzrost stężenia kortyzolu, co powoduje, że dziecko jest nastrojowe.
Rozpoznanie marazmu odbywa się poprzez ocenę objawów klinicznych, dodatkowo można zażądać badań laboratoryjnych i innych, które pozwalają na potwierdzenie diagnozy, takich jak BMI, pomiar obwodu głowy i ramienia oraz weryfikacja fałdów skórnych.
Jaka jest różnica między marasmusem a Kwashiorkorem?
Podobnie jak marasmus, kwashiorkor jest rodzajem niedożywienia białkowo-energetycznego, jednak charakteryzuje się skrajnym niedoborem białka, który prowadzi do objawów takich jak obrzęk, suchość skóry, wypadanie włosów, zahamowanie wzrostu, wzdęcia brzucha i powiększenie wątroby, tj. powiększona wątroba.
Jak przebiega leczenie
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) leczenie niedożywienia, w tym marazmu, odbywa się etapami w celu stopniowego zwiększania ilości spożywanych kalorii, aby zapobiec zmianom jelitowym, na przykład:
- Stabilizacja, w której pożywienie jest wprowadzane stopniowo w celu odwrócenia przemian metabolicznych;
- Rehabilitacja, w której dziecko jest już bardziej stabilne, a co za tym idzie, zintensyfikowane karmienie tak, aby nastąpiła regeneracja wagi i stymulacja wzrostu;
- Kontynuacja, podczas której dziecko jest okresowo monitorowane w celu zapobiegania nawrotom i zapewnienia ciągłości leczenia.
Ponadto ważne jest, aby wskazać rodzicowi lub opiekunowi dziecka, jak przebiega leczenie i jak dziecko powinno być karmione, oprócz wskazywania na przykład objawów możliwego nawrotu choroby. Dowiedz się więcej o niedożywieniu i sposobie leczenia.
