Aseksualność odpowiada orientacji seksualnej charakteryzującej się brakiem zainteresowania seksem, pomimo cieszenia się intymnością, a zatem osoba aseksualna jest w stanie kochać i angażować się emocjonalnie z partnerem, utrzymywać zaloty, a nawet małżeństwo nawet bez przez większość czasu jakikolwiek penetrujący kontakt seksualny, chociaż może się zdarzyć masturbacja i seks oralny.
Ten rodzaj bezpłciowego związku można nawiązać z osobami tej samej płci lub nie i jest łatwiejszy, gdy obie osoby w parze są bezpłciowe. Aseksualność jest orientacją seksualną podobną do heteroseksualności, homoseksualizmu lub biseksualności, dlatego nie należy osądzać ani maltretować tych osób, ponieważ wszyscy zasługują na traktowanie z szacunkiem i godnością.
Co powoduje aseksualność
Podczas gdy w zaburzeniach i zaburzeniach seksualnych mogą występować czynniki, takie jak stres, depresja, konflikty religijne, stosowanie leków zmniejszających libido i choroby hormonalne, takie jak niedoczynność tarczycy i hipogonadyzm, w przypadku aseksualności nie można określić przyczyny, ponieważ nie ma przyczyn organicznych lub problemy psychologiczne.
Seksuolog kliniczny jest najwłaściwszym pracownikiem służby zdrowia do leczenia zaburzeń związanych z seksualnością, a zatem, jeśli dana osoba czuje, że ma jakiś rodzaj zaburzenia wymagającego leczenia, powinien zwrócić się do tego specjalisty, aby osiągnąć fizyczne, emocjonalne i seksualny.
Jaki jest związek bezpłciowy
Osoby aseksualne mogą mieć normalny związek, w którym występuje miłość, zainteresowanie, zaangażowanie, a nawet intymność, w tym rzadkie stosunki z penetracją, masturbacją lub seksem oralnym, jednak nawet wtedy kontakty seksualne są rzadsze. Dzieje się tak, ponieważ osoby aseksualne uważają, że miłość niekoniecznie jest związana z seksem i dlatego nie odczuwają potrzeby pociągania seksualnego, aby być w związku.
Chociaż penetracja podczas stosunku płciowego rzadko występuje w aseksualności, z powodu braku zainteresowania, mężczyźni mogą stosować masturbację, aby wyeliminować nadmiar nasienia, ponieważ ich organizm kontynuuje tę produkcję przez całe życie mężczyzny. Tak więc masturbacja może się zdarzyć wśród osób aseksualnych bez pożądania seksualnego i bez powiązanych fantazji seksualnych, będąc po prostu mechanicznym aktem.
Jak odróżnić aseksualność od braku pożądania seksualnego
Hipoaktywne zaburzenie popędu seksualnego to choroba charakteryzująca się brakiem fantazji seksualnych i niechęcią do kontaktów intymnych, która generuje udrękę i cierpienie. W tym przypadku osoba miała pożądanie seksualne, ale w pewnym momencie zmniejszyło się lub przestało istnieć. W takich przypadkach apetyt seksualny można zwiększyć poprzez terapię, w której identyfikuje się możliwą przyczynę obniżonego libido, oprócz naturalnych środków. Zapoznaj się z opcjami domowych środków zwiększających apetyt seksualny.
W przypadku aseksualności wszystkie narządy i układy funkcjonują dobrze, ale dana osoba nie ma ochoty ani potrzeby uprawiania seksu penetrującego i nie przejmuje się tym, więc nie ma w tym bólu ani cierpienia. Kiedy występują objawy, takie jak udręka i cierpienie, objaw ten może wskazywać na hipoaktywne zaburzenie pożądania seksualnego, chorobę, która ma kilka przyczyn i którą można leczyć prostymi środkami.
Różnica między aseksualnością a celibatem
Celibat to wybór, w którym osoba nie ma intymnego kontaktu, ale nie ma też zalotów ani małżeństwa, dlatego osoba nie ma żadnej bliskości ani intymności, pozostając samotną na całe życie. Częstym przykładem są księża i zakonnice, którzy ze względów religijnych decydują się nie utrzymywać żadnego związku romantycznego, jednak mogą podtrzymywać pożądanie seksualne i walczyć z nim, tłumiąc je.
W przypadku aseksualności osoba nie ma żadnego rodzaju pragnień i dlatego nie musi walczyć z tymi impulsami, ponieważ ich nie ma. Nazywa się to bezpłciowymi i jest to stan trwały, który trwa przez całe życie, ale mogą istnieć randki i małżeństwa, ale nie zawsze seks.
