Jak wygląda rekonwalescencja złamania obojczyka

Powrót do zdrowia po złamaniu obojczyka wymaga cierpliwości i sesji fizjoterapeutycznych w celu szerokiego powrotu do normalnego ruchu ramion, ale całkowity powrót do zdrowia jest możliwy w ciągu 2-3 miesięcy. 

Złamanie obojczyka powoduje duży ból przy próbie poruszenia dotkniętego ramienia, obrzęk, a nawet deformację w miejscu obojczyka, w niektórych przypadkach. Ogólnie rzecz biorąc, złamanie obojczyka jest częstsze u sportowców, zwłaszcza rowerzystów, ale może wystąpić w każdym wieku na przykład z powodu upadku na ramię lub bezpośredniego uderzenia w obojczyk.

Leczenie złamania obojczyka zależy od rodzaju złamania, ale zwykle polega na unieruchomieniu ramienia za pomocą szyny, aby utrzymać stabilność obojczyka. Ponadto złamanie obojczyka jest również bardzo częste u dziecka wkrótce po urodzeniu, jednak nie wymaga specjalnego unieruchomienia, ponieważ złamanie goi się samo. Zobacz, jak dbać o dziecko na stronie: Jak leczyć złamany obojczyk u dziecka.

Rodzaje złamań obojczyka to:

  • Rozdrobniony: gdzie rozpada się na kilka kawałków, co wymaga operacji;
  • Poprzeczne: łatwiejsze do utrwalenia, wymagające jedynie unieruchomienia; 
  • Skośne: w zależności od kąta może być konieczna operacja.

W zależności od regionu, w którym doszło do złamania, obszar ten można sklasyfikować jako: środkową, środkową lub boczną trzecią, przy czym środkowa trzecia stanowi ponad 70% złamań obojczyka, ponieważ jest to obszar, w którym kość jest cieńsza i pozostaje bardziej niezabezpieczony, ponieważ nie jest tak pokryty mięśniami. 

Aby wiedzieć, jaki rodzaj złamania miał dana osoba, aby zdecydować, które leczenie jest najbardziej zalecane, zawsze zaleca się wykonanie radiografii w 2 różnych pozycjach, przednio-tylnym (z przodu) i bocznym. 

Jak wygląda rekonwalescencja złamania obojczyka

Leczenie złamania obojczyka

Leczenie złamania obojczyka zwykle polega na unieruchomieniu ramienia za pomocą pasa unieruchamiającego, umieszczonego na przykład w pozycji 8, aby pozwolić obojczykowi pozostać we właściwym miejscu, przyspieszając gojenie kości. Unieruchomienie należy utrzymywać przez około 4-5 tygodni dla dorosłych lub do 2 miesięcy dla dzieci. 

W najcięższych przypadkach konieczna jest operacja polegająca na umieszczeniu małych metalowych stabilizatorów na kości w celu zamocowania małych kawałków kości i umożliwienia całkowitego wyleczenia. Sytuacje wskazujące na konieczność operacji to odchylenie kości, skrócenie kości o więcej niż 2 cm pomiędzy fragmentami kości, w przypadku złamania otwartego, a także ryzyko uszkodzenia dowolnego nerwu lub tętnicy. Pomimo złożoności operacji, powrót do zdrowia po operacji jest szybszy niż przy użyciu immobilizerów. 

Chociaż czas rekonwalescencji może się różnić w zależności od osoby, konieczne może być wykonywanie sesji fizjoterapeutycznych przez 8-12 tygodni, aby odzyskać normalne ruchy chorej ręki. 

Pęknięcie liści obojczyka następstwa?

Złamania obojczyka mogą pozostawić pewne następstwa, takie jak uszkodzenie nerwów, pojawienie się kalusa w kości lub opóźnione gojenie, których można uniknąć, gdy kość jest prawidłowo unieruchomiona, więc kilka wskazówek dotyczących dobrego powrotu do zdrowia to:

  • Unikaj czynności, które mogą poruszać ramieniem przez 4 tygodnie, takich jak jazda na rowerze lub bieganie;
  • Nie jeździć przez pierwsze 3 tygodnie;
  • Zawsze stosuj unieruchomienie ramienia zalecane przez ortopedę, szczególnie w ciągu dnia;
  • Spanie na plecach  z unieruchomieniem, jeśli to możliwe, lub spanie z ramieniem wzdłuż ciała i podpartym poduszkami;
  • Noś ubrania, które są szersze i łatwiejsze do noszenia, a także buty bez serca.

Ponadto, aby zmniejszyć ból podczas rekonwalescencji, lekarz może przepisać środki przeciwbólowe, takie jak paracetamol lub dipyron sodu, które należy stosować w przypadku wystąpienia silnego bólu.

Fizjoterapia złamań obojczyka

Rehabilitacja jest bardzo zróżnicowana w zależności od objawów, które dana osoba przedstawia, jednak celem leczenia fizjoterapeutycznego jest zmniejszenie bólu, promowanie normalnych ruchów ramion, bez bólu, wzmocnienie mięśni do czasu, gdy osoba będzie w stanie wykonywać swoje czynności rutyny i normalnej pracy.

W tym celu fizjoterapeuta musi ocenić, czy okolica jest utrwalona, ​​czy występuje ból, jakie jest ograniczenie ruchu i jakie trudności stwarza dana osoba, a następnie wskazać konieczne leczenie. 

Początkowo w pierwszych sesjach fizjoterapeutycznych może być wskazane zastosowanie okładów z lodu w celu zmniejszenia bólu i obrzęku oraz można zastosować sprzęt taki jak ultradźwięki i napięcie. Ćwiczenia wskazane są od początku leczenia, a program rehabilitacji lepiej rozpocząć od ruchów wahadłowych i obrotowych w tej pierwszej fazie. Po około 8-10 tygodniach można również zastosować ćwiczenia bloczka, gumki i ciężarków w celu wzmocnienia mięśni ramion i ramion. 

Zwykle po 12 tygodniach zaleca się cięższe ćwiczenia, ćwiczenia kabat po przekątnej oraz trening proprioceptywny barku do wypisu. Zobacz kilka ćwiczeń propriocepcji na ramię.