Wspólnotowe zapalenie płuc odpowiada zakażeniu i zapaleniu płuc, które jest nabywane poza środowiskiem szpitalnym, to znaczy w środowisku, głównie związane z bakterią Streptococcus pyogenes, ale może być również wywoływane przez Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis i Chlamydophila pneumoniae, oprócz niektóre rodzaje wirusów i grzybów.
Objawy pozaszpitalnego zapalenia płuc są takie same jak zwykłego zapalenia płuc, różniąc się jedynie czynnikiem zakaźnym i środowiskiem, w którym doszło do infekcji, a głównymi z nich są na przykład wysoka gorączka, ból w klatce piersiowej, nadmierne zmęczenie i słaby apetyt.
Rozpoznanie pozaszpitalnego zapalenia płuc jest dokonywane na podstawie oceny objawów przedmiotowych i podmiotowych prezentowanych przez osobę, oprócz badań obrazowych i laboratoryjnych w celu zidentyfikowania czynnika wywołującego zapalenie płuc, a tym samym najodpowiedniejszego leczenia, które można przeprowadzić za pomocą antybiotyków lub leki przeciwwirusowe.
Objawy społecznego zapalenia płuc
Objawy pozaszpitalnego zapalenia płuc pojawiają się kilka dni po kontakcie z drobnoustrojem odpowiedzialnym za zapalenie płuc, częściej pojawiają się u osób z najbardziej upośledzonym układem odpornościowym, z których najważniejsze to:
- Gorączka wyższa niż 38ºC;
- Kaszel z flegmą;
- Dreszcze;
- Ból w klatce piersiowej;
- Słabość i łatwe zmęczenie.
Gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki i objawy środowiskowego zapalenia płuc, ważne jest, aby osoba skonsultowała się z pulmonologiem lub lekarzem rodzinnym, aby postawić diagnozę i rozpocząć najbardziej odpowiednie leczenie, unikając w ten sposób rozwoju powikłań, takich jak zakażenie uogólnione i śpiączka. , na przykład.
Jak postawiono diagnozę
Wstępnej diagnozy pozaszpitalnego zapalenia płuc dokonuje pulmonolog lub lekarz rodzinny, analizując objawy przedmiotowe i podmiotowe prezentowane przez daną osobę. W celu potwierdzenia rozpoznania lekarz może zlecić wykonanie badań obrazowych, takich jak RTG klatki piersiowej, USG klatki piersiowej oraz tomografia komputerowa klatki piersiowej. Badania obrazowe, oprócz tego, że są ważne w diagnostyce, są również przydatne do oceny stopnia zapalenia płuc.
Ponadto lekarz może również wskazać wykonanie badań w celu identyfikacji drobnoustroju odpowiedzialnego za zakażenie, a wskazana może być np. Analiza mikrobiologiczna krwi, moczu czy plwociny.
Jak powinno wyglądać leczenie
Leczenie pozaszpitalnego zapalenia płuc odbywa się zgodnie z zaleceniami lekarza i obejmuje w większości przypadków zastosowanie antybiotyków, takich jak azytromycyna, ceftriakson lub lewofloksacyna. Jednak w przypadkach, gdy zapalenie płuc jest wywoływane przez wirusy, może być zalecane stosowanie leków przeciwwirusowych, takich jak Zanovir i Rimantadine.
Poprawa objawów pojawia się około 3 dnia, ale w przypadku wzrostu gorączki lub ilości wydzielin ważne jest poinformowanie pulmonologa o dostosowaniu leczenia po wykonaniu badań krwi i flegmy.
Zapalenie płuc można leczyć w domu, jednak w niektórych przypadkach, takich jak ciężkie zapalenie płuc, u pacjentów z niewydolnością serca lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc leczenie można przeprowadzić w szpitalu, uzupełnione fizjoterapią w celu usunięcia zakażonej wydzieliny i poprawić oddychanie.
Podczas leczenia u pacjentów powyżej 50 roku życia, palących lub nie ustępujących objawom, konieczne może być wykonanie dodatkowych badań, np. Prześwietlenia klatki piersiowej, w celu zaobserwowania rozwoju infekcji w płucach.
