Chłoniak Burkitta to rodzaj raka układu limfatycznego, który szczególnie atakuje limfocyty, które są komórkami obronnymi organizmu. Ten rak może być związany z zakażeniem wirusem Epsteina-Barr (EBV), ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV), ale może również powstać w wyniku pewnych zmian genetycznych.
Generalnie ten typ chłoniaka rozwija się częściej u dzieci płci męskiej niż u dorosłych i częściej atakuje narządy w jamie brzusznej. Jednak ponieważ jest to rak agresywny, w którym komórki nowotworowe szybko rosną, może dotrzeć do innych narządów, takich jak wątroba, śledziona, szpik kostny, a nawet kości twarzy.
Pierwszą oznaką chłoniaka Burkitta jest pojawienie się obrzęku szyi, pach, pachwiny lub obrzęku brzucha lub twarzy, w zależności od lokalizacji chłoniaka. Po ocenie objawów hematolog potwierdzi rozpoznanie za pomocą biopsji i badań obrazowych. Zatem mając potwierdzenie chłoniaka Burkitta wskazane jest najodpowiedniejsze leczenie, jakim jest najczęściej chemioterapia. Zobacz więcej, jak przebiega chemioterapia.
Główne objawy
Objawy chłoniaka Burkitta mogą się różnić w zależności od rodzaju i lokalizacji guza, ale najczęstszymi objawami tego typu raka są:
- Język w szyi, pod pachami i / lub w pachwinie;
- Nadmierne pocenie się w nocy;
- Gorączka;
- Przerzedzenie bez wyraźnej przyczyny;
- Zmęczenie.
Chłoniak Burkitta bardzo często atakuje okolice szczęki i innych kości twarzy, więc może powodować obrzęk po jednej stronie twarzy. Jednak guz może również rosnąć w jamie brzusznej, powodując wzdęcia i bóle brzucha, krwawienie i niedrożność jelit. Kiedy chłoniak rozprzestrzenia się do mózgu, może powodować osłabienie organizmu i trudności w chodzeniu.
Ponadto obrzęk spowodowany chłoniakiem Burkitta nie zawsze powoduje ból i często zaczyna się lub pogarsza już po kilku dniach.
Jakie są przyczyny
Chociaż przyczyny chłoniaka Burkitta nie są dokładnie znane, w niektórych sytuacjach ten rak jest związany z zakażeniami wirusem EBV i HIV. Ponadto posiadanie wrodzonej choroby, czyli narodziny z problemem genetycznym, który upośledza mechanizmy obronne organizmu, może być związane z rozwojem tego typu chłoniaka.
Chłoniak Burkitta jest najczęstszym typem raka wieku dziecięcego w regionach, w których występują przypadki malarii, np. W Afryce, a także w innych częściach świata, gdzie jest wiele dzieci zakażonych wirusem HIV.
Jak potwierdzić diagnozę
Ponieważ chłoniak Burkitta rozprzestrzenia się bardzo szybko, ważne jest, aby postawić diagnozę jak najszybciej. Lekarz rodzinny lub pediatra może podejrzewać raka i skierować go do onkologa lub hematologa, a po ustaleniu, jak dawno temu pojawiły się objawy, wskaże biopsję w okolicy guza. Sprawdź, jak wykonuje się biopsję.
Ponadto przeprowadza się inne testy w celu zdiagnozowania chłoniaka Burkitta, takie jak tomografia komputerowa, obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, skanowanie zwierząt domowych, pobieranie szpiku kostnego i płyn mózgowo-rdzeniowy. Testy te służą lekarzowi do określenia ciężkości i rozległości choroby, a następnie określenia rodzaju leczenia.
Główne rodzaje
Światowa Organizacja Zdrowia klasyfikuje chłoniaka Burkitta na trzy różne typy, są to:
- Endemiczny lub afrykański: dotyka głównie dzieci w wieku od 4 do 7 lat i występuje dwukrotnie częściej u chłopców;
- Sporadyczny lub nieafrykański: jest to najczęstszy typ i może się zdarzyć dzieciom i dorosłym na całym świecie, z prawie połową przypadków chłoniaków u dzieci;
- Związany z niedoborem odporności: występuje u osób zakażonych wirusem HIV i chorych na AIDS.
Chłoniak Burkitta może również wystąpić u osób urodzonych z chorobą genetyczną, która powoduje problemy z niską odpornością i czasami może dotyczyć osób, które przeszły przeszczep i stosują leki immunosupresyjne.
Jak przebiega leczenie
Leczenie chłoniaka Burkitta należy rozpocząć natychmiast po potwierdzeniu diagnozy, ponieważ jest to rodzaj guza, który rośnie bardzo szybko. Hematolog zaleca leczenie w zależności od lokalizacji guza i stopnia zaawansowania choroby, ale w większości przypadków leczenie tego typu chłoniaka opiera się na chemioterapii.
Leki, które mogą być stosowane razem w chemioterapii to cyklofosfamid, winkrystyna, doksorubicyna, deksametazon, metotreksat i cytarabina. Stosuje się również immunoterapię, a najczęściej stosowanym lekiem jest rytuksymab, który wiąże się z białkami w komórkach nowotworowych, pomagając w eliminacji raka.
Chemioterapia dooponowa, czyli lek stosowany na kręgosłup, jest wskazana w leczeniu chłoniaka Burkitta w mózgu i służy do zapobiegania jego rozprzestrzenianiu się na inne części ciała.
Jednak lekarz może wskazać inne rodzaje leczenia, takie jak radioterapia, zabieg chirurgiczny i autologiczny przeszczep szpiku kostnego lub autotransplantacja. Dowiedz się więcej o tym, jak działa autotransplant.
Czy chłoniak Burkitta jest uleczalny?
Pomimo tego, że jest agresywnym typem raka, chłoniak Burkitta jest prawie zawsze uleczalny, ale będzie to zależało od tego, kiedy choroba została zdiagnozowana, dotknięty obszar i czy szybko rozpoczęto leczenie. Kiedy choroba zostanie zdiagnozowana na wczesnym etapie i kiedy rozpocznie się następne leczenie, istnieje większa szansa na wyleczenie.
Chłoniaki Burkitta w stadium I i II mają ponad 90% wyleczenia, podczas gdy chłoniaki w stadium III i IV mają średnio 80% szans na wyleczenie.
Pod koniec leczenia konieczna będzie wizyta u hematologa przez około 2 lata i wykonywanie badań co 3 miesiące.
Obejrzyj film z kilkoma wskazówkami, jak radzić sobie z objawami leczenia raka:
