Termin hiperteloryzm oznacza zwiększenie odległości między dwiema częściami ciała, a hipertonizm w oku charakteryzuje się przesadną separacją między oczodołami, bardziej niż to jest uważane za normalne i może być związane z innymi deformacjami twarzoczaszki.
Stan ten ma różne stopnie nasilenia i występuje z powodu wrodzonej wady i jest ogólnie związany z innymi chorobami genetycznymi, takimi jak na przykład zespół Aperta, Downa lub Crouzona.
Leczenie odbywa się zwykle ze względów estetycznych i polega na operacji, podczas której orbity zostają przesunięte do ich normalnego położenia.
Co powoduje
Hiperteloryzm to wrodzona wada rozwojowa, co oznacza, że pojawia się w trakcie rozwoju płodu w brzuchu matki i jest zwykle związana z innymi chorobami genetycznymi, takimi jak np. Zespół Aperta, Downa czy Crouzona, z powodu mutacji w chromosomach.
Mutacje te są bardziej prawdopodobne u kobiet z czynnikami ryzyka, takimi jak późna ciąża, przyjmowanie toksyn, leków, alkoholu, narkotyków lub infekcji w czasie ciąży.
Możliwe oznaki i objawy
U osób z hiperteloryzmem oczy są bardziej oddalone od siebie niż normalnie, a odległość ta może się różnić. Ponadto hiperteloryzm może być również związany z innymi deformacjami twarzoczaszki, które zależą od zespołu lub mutacji, które powodują ten problem.
Jednak pomimo tych wad rozwojowych u większości ludzi rozwój umysłowy i psychologiczny jest normalny.
Jak przebiega leczenie
Na ogół leczenie polega na zabiegu korekcyjnym wykonywanym wyłącznie ze względów estetycznych i składa się z:
- Umieść dwie najbliższe orbity;
- Prawidłowe przemieszczenie orbity;
- Popraw kształt i położenie nosa.
- Koryguj nadmiar skóry na nosie, rozcięcia nosa lub nie na miejscu brwi.
Czas rekonwalescencji zależy od zastosowanej techniki operacji i stopnia deformacji. Zabieg ten nie jest zalecany dla dzieci w wieku poniżej 5 lat.
