Hipochromia to termin, który oznacza, że czerwone krwinki mają mniej hemoglobiny niż normalnie i są oglądane pod mikroskopem w jaśniejszym kolorze. Na obrazie krwi hipochromię ocenia się za pomocą wskaźnika HCM, zwanego również średnią hemoglobiną krwinkową, który wskazuje średnią ilość hemoglobiny w krwinkach czerwonych, uznając za normalną wartość 26 do 34 pg lub według laboratorium, w którym wykonano badanie .
Chociaż HCM wskazuje na hipochromię, ważne jest, aby erytrocyty ocenić mikroskopowo, ponieważ można sprawdzić inne zmiany i wskazać, czy hipochromia jest normalna, dyskretna, umiarkowana lub intensywna. Często hipochromii towarzyszy mikrocytoza, która występuje, gdy czerwone krwinki są mniejsze niż normalnie. Zobacz więcej o mikrocytozie.
Jak rozumieć hipochromię w morfologii krwi
W wyniku badania morfologii krwi można było napisać, że zaobserwowano łagodną, umiarkowaną lub intensywną hipochromię, a to oznacza, że po odczytaniu 5 do 10 pól rozmazu krwi, czyli po obserwacji pod mikroskopem od 5 do 10 różnych rejonów W próbce zidentyfikowano mniej lub więcej hipochromicznych czerwonych krwinek w porównaniu z normalnymi krwinkami czerwonymi. Ogólnie te wskazania mogą oznaczać:
- Prawidłowy hipochromia , gdy pod mikroskopem obserwuje się od 0 do 5 hipochromicznych czerwonych krwinek;
- Dyskretna hipochromia , gdy obserwuje się od 6 do 15 hipochromicznych czerwonych krwinek;
- Umiarkowana hipochromia , gdy obserwuje się 16 do 30 hipochromii;
- Intensywna hipochromia , kiedy wizualizuje się ponad 30 hipochromicznych czerwonych krwinek.
W zależności od ilości hipochromicznych krwinek czerwonych lekarz może sprawdzić możliwość i ciężkość choroby, ważne jest również, aby ocenić inne parametry morfologii krwi. Dowiedz się, jak interpretować morfologię krwi.
Przyczyny hipochromii
W większości przypadków hipochromia wskazuje na niedokrwistość, jednak rozpoznanie można postawić dopiero po ocenie innych wskaźników hemogramu i wyniku innych badań, o które mógł poprosić lekarz. Głównymi przyczynami hipochromii są:
1. Niedokrwistość z niedoboru żelaza
Niedokrwistość z niedoboru żelaza, zwana także niedokrwistością z niedoboru żelaza, jest jedną z głównych przyczyn hipochromii, ponieważ żelazo jest niezbędne do tworzenia hemoglobiny. Dlatego przy mniejszej ilości dostępnego żelaza powstaje mniejsza ilość hemoglobiny i mniejsze stężenie tego składnika w krwinkach czerwonych, dzięki czemu są one wyraźniejsze.
Na obrazie krwi oprócz hipochromii widać mikrocytozę, ponieważ ze względu na zmniejszenie ilości tlenu transportowanego przez hemoglobinę do innych tkanek i narządów dochodzi do produkcji większej ilości czerwonych krwinek w celu uzupełnienia niedoboru tlenu, wielokrotnie erytrocyty mniejsze niż normalnie. Aby potwierdzić ten typ niedokrwistości, wymagane są inne testy, takie jak poziom żelaza w surowicy, poziom transferyny ferrytyny i wysycenie transferyny.
Niedobór żelaza może wystąpić z powodu problemów żywieniowych, w których dana osoba ma dietę ubogą w żelazo, w wyniku obfitego krwawienia miesiączkowego, chorób zapalnych jelit lub z powodu sytuacji zakłócających wchłanianie żelaza, takich jak celiakia i infekcja Helicobacter pylori .
Ze względu na zmniejszenie ilości tlenu krążącego w organizmie często człowiek czuje się bardziej zmęczony, osłabiony i przesypia. Naucz się rozpoznawać objawy niedokrwistości z niedoboru żelaza.
Co należy zrobić: Gdy lekarz stwierdzi, że jest to niedokrwistość z niedoboru żelaza, można zalecić dalsze badania w celu zidentyfikowania przyczyny. W zależności od przyczyny mogą być wskazane zmiany w nawykach żywieniowych, preferowanie pokarmów zawierających większą ilość żelaza, takich jak na przykład czerwone mięso i fasola, lub stosowanie suplementów żelaza, które należy stosować zgodnie z zaleceniami. od lekarza.
2. Talasemia
Talasemia jest genetyczną chorobą hematologiczną charakteryzującą się mutacjami powodującymi zmiany w procesie syntezy hemoglobiny, prowadzące do pojawienia się hipochromicznych krwinek czerwonych, ponieważ krążącej hemoglobiny jest mniej. Ponadto, w wyniku mniejszej ilości krążącego tlenu, szpik kostny zaczyna wytwarzać więcej czerwonych krwinek, próbując zwiększyć pobieranie tlenu, co również skutkuje mikrocytozą.
Zgodnie z łańcuchem hemoglobiny, który miał zmiany w syntezie, objawy talasemii mogą być mniej lub bardziej nasilone, jednak na ogół osoby z talasemią mają na przykład nadmierne zmęczenie, osłabienie, bladość i krótki, świszczący oddech.
Co należy zrobić: Talasemia jest chorobą dziedziczną, której nie można wyleczyć, ale ją opanować, dlatego leczenie ma na celu złagodzenie objawów i zapobieganie postępowi choroby, a także promowanie jakości życia i poczucia dobrobyt. Zwykle zaleca się zmianę nawyków żywieniowych i ważne jest, aby oprócz transfuzji krwi osobie towarzyszył dietetyk. Zrozum, jak powinno wyglądać leczenie talasemii.
3. Niedokrwistość syderoblastyczna
Niedokrwistość syderoblastyczna charakteryzuje się niewłaściwym wykorzystaniem żelaza do produkcji hemoglobiny, nawet przy prawidłowych ilościach żelaza w organizmie, co skutkuje hipochromią. Z powodu niewłaściwego stosowania żelaza jest mniej hemoglobiny, a co za tym idzie krążącego tlenu, co prowadzi do pojawienia się typowych objawów niedokrwistości, takich jak zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy i bladość.
Oprócz pełnej analizy morfologii krwi, aby potwierdzić rozpoznanie niedokrwistości syderoblastycznej, ważne jest, aby obserwować krew pod mikroskopem, aby zidentyfikować obecność syderoblastów, które są podobnymi strukturami pierścieniowymi, które mogą pojawić się w czerwonych krwinkach z powodu nagromadzenia żelaza we krwi. erytroblasty, które są młodymi krwinkami czerwonymi. Dowiedz się więcej o niedokrwistości syderoblastycznej.
Co należy zrobić: Leczenie niedokrwistości syderoblastycznej jest uzależnione od stopnia zaawansowania choroby, lekarz może zalecić suplementację witaminy B6 i kwasu foliowego, aw najcięższych przypadkach przeszczep szpiku kostnego.
