Splenektomia to zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu całości lub części śledziony, która jest narządem zlokalizowanym w jamie brzusznej i jest odpowiedzialna za produkcję, przechowywanie i eliminację niektórych substancji z krwi, a także produkcję przeciwciał i utrzymanie równowagi organizmu, unikanie infekcji.
Głównym wskazaniem do splenektomii jest uszkodzenie lub pęknięcie ramienia, jednak operacja ta może być również zalecana w przypadku zaburzeń krwi, niektórych typów nowotworów lub z powodu obecności niezłośliwych torbieli lub guzów. Chirurgia jest zwykle wykonywana za pomocą laparoskopii, w której wykonuje się małe otwory w jamie brzusznej w celu usunięcia narządu, co powoduje, że blizna jest bardzo mała i szybszy powrót do zdrowia.
Jak przygotować się do zabiegu
Przed splenektomią lekarz zaleca wykonanie badań krwi i USG lub tomografii w celu oceny ogólnego stanu chorego i obecności innych zmian, np. Kamieni żółciowych. Dodatkowo można zalecić podanie szczepionek i antybiotyków na kilka tygodni przed zabiegiem, aby zmniejszyć ryzyko infekcji.
Kiedy wskazana jest operacja
Głównym wskazaniem do usunięcia śledziony jest stwierdzenie pęknięcia tego narządu w wyniku urazu brzucha. Jednak inne wskazania do splenektomii to:
- Rak śledziony;
- Spontaniczne pęknięcie śledziony, głównie w przypadku białaczki;
- Sferocytoza;
- Anemia sierpowata;
- Idiopatyczna plamica małopłytkowa;
- Ropień śledziony;
- Wrodzona niedokrwistość hemolityczna;
- Stopień zaawansowania chłoniaka Hodgkina.
W zależności od stopnia zmian w śledzionie i ryzyka, jakie ta zmiana może stanowić dla osoby, lekarz może wskazać częściowe lub całkowite usunięcie narządu.
Jak usuwa się śledzionę
W większości przypadków wskazana jest laparoskopia z 3 małymi otworami w jamie brzusznej, przez które przechodzą rurki i narzędzia niezbędne do usunięcia śledziony, bez konieczności wykonywania dużego cięcia. Pacjent wymaga znieczulenia ogólnego, a operacja trwa średnio 3 godziny, a hospitalizacja trwa około 2 do 5 dni.
Ta technika chirurgiczna jest mniej inwazyjna, przez co powoduje mniejszy ból, a blizna jest mniejsza, co przyspiesza powrót do zdrowia i codziennych czynności. Jednak w niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie otwartej operacji z większym cięciem.
Ryzyko i możliwe powikłania operacji
Po operacji usunięcia śledziony normalne jest, że pacjent odczuwa ból i pewne ograniczenia w wykonywaniu codziennych czynności samodzielnie, np. W przypadku konieczności pomocy członka rodziny w zakresie higieny. Operacja laparoskopowa, mimo że jest uważana za bezpieczną, może powodować powikłania, takie jak krwiak, krwawienie lub wysięk opłucnowy. Jednak otwarta operacja może przynieść większe ryzyko.
Dbaj o tych, którzy usunęli śledzionę
Po usunięciu śledziony zmniejsza się zdolność organizmu do zwalczania infekcji, a inne narządy, zwłaszcza wątroba, zwiększają jej zdolność do wytwarzania przeciwciał do zwalczania infekcji i ochrony organizmu. Dlatego skóra jest bardziej podatna na infekcje wywołane przez Pneumokoki, meningokoki i Haemophilus influenzae, dlatego powinna:
- Przyjmuj wielofunkcyjne szczepionki przeciwko pneumokokom i szczepionkę skoniugowaną przeciwko Haemophilus influenzae typu B i meningokokom typu C od 2 tygodni przed operacją do 2 tygodni po operacji;
- Szczepionkę przeciw pneumokokom należy podawać co 5 lat (lub w krótszych odstępach czasu w przypadku anemii sierpowatej lub chorób limfoproliferacyjnych);
- Przyjmuj małe dawki antybiotyków na całe życie lub penicylinę benzatynową co 3 tygodnie.
Ponadto ważne jest również zdrowe odżywianie, unikanie pokarmów bogatych w cukier i tłuszcz, regularne ćwiczenia, unikanie nagłych zmian temperatury w celu uniknięcia przeziębienia i grypy oraz nieprzyjmowanie leków bez porady lekarza.
