Chirurgia jest główną formą leczenia raka prostaty, ponieważ w większości przypadków możliwe jest usunięcie całego złośliwego guza i definitywne wyleczenie raka, zwłaszcza gdy choroba jeszcze się nie rozwinęła i nie dotarła do innych narządów.
Zabieg ten, zwany radykalną prostatektomią, wykonuje się najlepiej u mężczyzn poniżej 75 roku życia, bez chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca i nadciśnienie, z rozpoznanym rakiem prostaty, u których nie występują jeszcze przerzuty. Chociaż zabieg ten jest niezbędny, może być również konieczne poddanie się chemioterapii i radioterapii po operacji w celu wyeliminowania wszystkich złośliwych komórek, uzupełniając leczenie.
Guz gruczołu krokowego rozwija się wolno, dlatego nie ma konieczności wykonywania operacji bezpośrednio po wykryciu raka i można odczekać kilka dni bez zwiększania ryzyka powikłań.
Jak wygląda rekonwalescencja po prostatektomii
Powrót do zdrowia jest stosunkowo szybki i zaleca się jedynie odpoczynek bez wysiłku przez około 10 do 15 dni. Po tym czasie można wrócić do codziennych czynności, takich jak prowadzenie samochodu czy praca, jednak pozwolenie na duży wysiłek następuje dopiero po 90 dniach od daty operacji. Kontakt intymny można wznowić po 40 dniach.
W pooperacyjnym okresie prostatektomii konieczne jest założenie sondy pęcherza moczowego, rurki, która doprowadzi mocz z pęcherza do worka, ponieważ w drogach moczowych dochodzi do silnego zapalenia, uniemożliwiając oddawanie moczu. Sondę należy używać od 1 do 3 tygodni i należy ją wyjmować dopiero po zaleceniu lekarza. Dowiedz się, jak dbać o cewnik pęcherza w tym okresie.
Oprócz operacji chemioterapia i radioterapia mogą być konieczne do zabicia złośliwych komórek, które nie zostały usunięte podczas operacji lub które rozprzestrzeniły się do innych narządów, uniemożliwiając ich dalsze namnażanie. Zobacz, jak działają wszystkie opcje leczenia raka prostaty.
Możliwe konsekwencje
Oprócz ogólnych zagrożeń, takich jak zakażenie w miejscu blizny lub krwotok, operacja raka prostaty może mieć inne ważne następstwa, takie jak:
1. Nietrzymanie moczu
Po operacji mężczyzna może mieć trudności z kontrolowaniem ilości oddawanego moczu, co prowadzi do nietrzymania moczu. To nietrzymanie moczu może być łagodne lub całkowite i zwykle utrzymuje się przez kilka tygodni lub miesięcy po operacji.
Ten problem występuje częściej u osób starszych, ale może wystąpić w każdym wieku i zależy od stopnia rozwoju raka i rodzaju zabiegu. Leczenie zwykle rozpoczyna się sesjami fizjoterapeutycznymi, ćwiczeniami miednicy i małymi instrumentami, takimi jak biofeedback i kinezyterapia. W najbardziej ekstremalnych przypadkach można wykonać operację, aby skorygować tę dysfunkcję. Zobacz więcej szczegółów na temat leczenia nietrzymania moczu.
2. Impotencja seksualna
Impotencja seksualna jest jednym z najczęstszych i najbardziej niepokojących powikłań u mężczyzn, ponieważ nie są oni w stanie rozpocząć lub utrzymać erekcji. Dzieje się tak, ponieważ obok prostaty znajdują się ważne nerwy, które kontrolują erekcję. Tak więc impotencja występuje częściej w przypadkach raka wysoko rozwiniętego, w którym konieczne jest usunięcie wielu dotkniętych obszarów i może być konieczne usunięcie nerwów.
W innych przypadkach na erekcję może wpływać tylko zapalenie tkanek wokół prostaty, które uciskają nerwy. Przypadki te zwykle ustępują po miesiącach lub latach, gdy tkanki regenerują się.
Aby pomóc w ciągu pierwszych kilku miesięcy, urolog może zalecić środki, takie jak Vardenafil lub Sildenafil, które pomagają uzyskać zadowalającą erekcję. Dowiedz się więcej o tym, jak leczyć impotencję seksualną.
3. Niepłodność
Chirurgia raka prostaty przerywa połączenie między jądrami, w których produkowane są plemniki, a cewką moczową. Dlatego człowiek nie będzie już mógł urodzić dziecka w naturalny sposób. Jądra nadal będą produkować spermę, ale nie dojdzie do wytrysku.
Ponieważ większość mężczyzn dotkniętych rakiem prostaty jest w podeszłym wieku, niepłodność nie jest głównym problemem, ale jeśli jesteś młodym mężczyzną lub chcesz mieć dzieci, zaleca się rozmowę z urologiem i ocenę możliwości zachowania nasienia w specjalistycznych klinikach. .
Jak przebiega operacja
Techniki usuwania prostaty Zabieg wykonywany jest w większości przypadków w znieczuleniu ogólnym, ale można go również wykonać w znieczuleniu podpajęczynówkowym, które w zależności od wykonywanego zabiegu wykonuje się na plecy. Zabieg trwa średnio od 40 minut do 2 godzin i zwykle wymaga przebywania w szpitalu przez około 3 do 5 dni.
Prostatektomia polega na usunięciu gruczołu krokowego, w tym gruczołu krokowego, cewki moczowej, pęcherzyków nasiennych i ampułek z różnych przewodów, co wiąże się lub nie z obustronną limfadenektomią.
Główne techniki wykonywania operacji
Aby usunąć gruczoł krokowy, operację można wykonać za pomocą laparoskopii, czyli przez małe otwory w brzuchu, przez które przechodzą narzędzia do usuwania prostaty, lub przez laparotomię, w której wykonuje się większe nacięcie w skórze. Zatem niektóre techniki mogą być:
- Radykalna prostatektomia zaotoczna : w tej technice lekarz wykonuje niewielkie nacięcie na skórze obok pępka w celu usunięcia guza prostaty;
- Radykalna prostatektomia krocza : wykonuje się nacięcie między odbytem a moszną i usuwa guz. Jednak ta technika jest stosowana rzadziej niż poprzednia, ponieważ nerwy odpowiedzialne za erekcję są prawie zawsze dotknięte i mogą powodować impotencję;
- Radykalna prostatektomia zautomatyzowana: w tej technice lekarz kontroluje maszynę za pomocą ramion robotów, dzięki czemu technika jest dokładniejsza, z mniejszym ryzykiem następstw. Jednak jest to bardzo rzadka i droższa technika;
- Przezcewkowa resekcja gruczołu krokowego: zwykle wykonywana jest w leczeniu łagodnego przerostu gruczołu krokowego, jednak w przypadku raka pomaga też złagodzić niektóre objawy, np. Trudności w oddawaniu moczu.
W większości przypadków najbardziej odpowiednią techniką jest laparoskopia, ponieważ powoduje mniejszy ból, mniejszą utratę krwi i krótszy czas rekonwalescencji.
Egzaminy i konsultacje po zabiegu
Po zakończeniu leczenia raka gruczołu krokowego należy co 6 miesięcy przez 5 lat wykonywać badanie PSA. Densytometria kości i inne badania obrazowe mogą być również wykonywane corocznie, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku lub aby zdiagnozować wszelkie zmiany tak wcześnie, jak to możliwe.
System emocjonalny i seksualność mogą być bardzo wstrząśnięte, dlatego może być wskazane, aby podczas leczenia i przez pierwsze kilka miesięcy po nim obserwował go psycholog. Wsparcie rodziny i bliskich przyjaciół jest również ważną pomocą, aby postępować w pokoju.
Czy rak może wrócić?
Tak, mężczyźni, u których zdiagnozowano raka prostaty, są bardziej narażeni na rozwój innych typów raka, takich jak na przykład odbytnica, białaczka, jelita lub pęcherz. Dlatego wskazane jest zachowanie zdrowych nawyków i nie palenie tytoniu, oprócz wykonywania okresowych badań diagnostycznych na żądanie lekarza, ponieważ im wcześniej zostanie zdiagnozowany, tym większe są Twoje szanse na wyleczenie.
