Stwardnienie to termin używany do wskazania na usztywnienie tkanek, czy to spowodowane problemami neurologicznymi, genetycznymi czy immunologicznymi, które może prowadzić do uszkodzenia organizmu i obniżenia jakości życia człowieka.
W zależności od przyczyny stwardnienie rozsiane można podzielić na guzowate, układowe, zanikowe boczne lub mnogie, z których każda ma inne cechy, objawy i rokowanie.
Rodzaje stwardnienia rozsianego
1. Stwardnienie guzowate
Stwardnienie guzowate jest chorobą genetyczną charakteryzującą się występowaniem łagodnych guzów w różnych częściach ciała, np. Mózgu, nerkach, skórze i sercu, powodującą objawy związane z lokalizacją guza, takie jak plamy skórne, zmiany chorobowe na twarzy, arytmia, kołatanie serca, epilepsja, nadpobudliwość, schizofrenia i uporczywy kaszel.
Objawy mogą pojawić się w dzieciństwie, a rozpoznanie można postawić za pomocą badań genetycznych i obrazowych, takich jak tomografia czaszki i rezonans magnetyczny, w zależności od miejsca rozwoju guza.
Na ten typ stwardnienia nie można wyleczyć, a leczenie ma na celu złagodzenie objawów i poprawę jakości życia poprzez stosowanie leków, takich jak leki przeciwdrgawkowe, fizjoterapia i psychoterapia. Ważne jest również, aby dana osoba była okresowo monitorowana przez lekarza, na przykład kardiologa, neurologa lub lekarza rodzinnego, w zależności od przypadku. Dowiedz się, czym jest stwardnienie guzowate i jak je leczyć.
2. Stwardnienie układowe
Twardzina układowa, znana również jako twardzina skóry, jest chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się twardnieniem skóry, stawów, naczyń krwionośnych i niektórych narządów. Choroba ta występuje częściej u kobiet w wieku od 30 do 50 lat, a najbardziej charakterystycznymi objawami są drętwienie palców rąk i nóg, trudności w oddychaniu i silny ból stawów.
Dodatkowo skóra staje się sztywna i ciemna, co utrudnia zmianę mimiki, dodatkowo podkreśla żyły ciała. Często zdarza się, że osoby z twardziną skóry mają niebieskawe opuszki palców, co charakteryzuje zjawisko Raynauda. Zobacz, jakie są objawy zjawiska Raynauda.
Leczenie twardziny skóry ma na celu złagodzenie objawów, przy czym lekarz zwykle zaleca stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Dowiedz się więcej o twardzinie układowej.
3. Stwardnienie zanikowe boczne
Stwardnienie zanikowe boczne lub ALS to choroba neurodegeneracyjna, w której neurony odpowiedzialne za ruch mięśni dobrowolnych są niszczone, co prowadzi na przykład do postępującego paraliżu rąk, nóg lub twarzy.
Objawy ALS są postępujące, to znaczy wraz z degradacją neuronów następuje spadek siły mięśni, a także trudności w chodzeniu, żuciu, mówieniu, połykaniu lub utrzymywaniu postawy. Ponieważ choroba ta dotyka tylko neurony ruchowe, człowiek zachował zmysły, to znaczy jest w stanie słyszeć, czuć, widzieć, wąchać i rozpoznawać smak jedzenia.
ALS nie ma lekarstwa, a leczenie jest wskazane w celu poprawy jakości życia. Leczenie odbywa się zwykle poprzez sesje fizjoterapeutyczne i stosowanie leków zgodnie z zaleceniami neurologa, takich jak Riluzole, które spowalniają rozwój choroby. Zobacz, jak przebiega leczenie ALS.
4. Stwardnienie rozsiane
Stwardnienie rozsiane jest chorobą neurologiczną o nieznanej przyczynie, charakteryzującą się utratą osłonki mielinowej neuronów, prowadzącą do nagłego lub postępującego pojawienia się objawów, takich jak osłabienie nóg i ramion, nietrzymanie moczu lub stolca, skrajne zmęczenie, utrata pamięć i trudności z koncentracją. Dowiedz się więcej o stwardnieniu rozsianym.
Stwardnienie rozsiane można podzielić na trzy typy w zależności od objawów choroby:
- Stwardnienie rozsiane z remisją epidemii : jest to najczęstsza postać choroby, występująca częściej u osób poniżej 40 roku życia. Ten typ stwardnienia rozsianego występuje w ogniskach, w których objawy nagle pojawiają się, a następnie znikają. Ogniska występują w odstępach miesięcy lub lat i trwają krócej niż 24 godziny;
- Wtórnie postępujące stwardnienie rozsiane : Jest konsekwencją remisji stwardnienia rozsianego, w którym występuje kumulacja objawów w czasie, utrudniająca powrót do zdrowia i prowadząca do postępującego wzrostu niepełnosprawności;
- Przede wszystkim postępujące stwardnienie rozsiane : W tym typie stwardnienia rozsianego objawy postępują powoli i progresywnie, bez wybuchów. Prawidłowo postępujące stwardnienie rozsiane występuje częściej u osób po 40 roku życia i jest uważane za najcięższą postać choroby.
Na stwardnienie rozsiane nie można wyleczyć, a leczenie należy prowadzić przez całe życie, a ponadto ważne jest, aby osoba zaakceptowała chorobę i dostosowała swój styl życia. Leczenie jest zwykle wykonywane przy użyciu leków, które zależą od objawów, jakie ma dana osoba, oprócz fizjoterapii i terapii zajęciowej. Zobacz, jak leczy się stwardnienie rozsiane.
Obejrzyj poniższy film i dowiedz się, jakie ćwiczenia wykonać, aby poczuć się lepiej:
