Aby przygotować się do testu oddechowego na nietolerancję laktozy, należy pościć przez 12 godzin, dodatkowo unikając leków, takich jak antybiotyki i środki przeczyszczające, przez 2 tygodnie przed badaniem. Dodatkowo w przeddzień egzaminu zaleca się spożywanie specjalnej diety, unikając potraw, które mogą zwiększać produkcję gazów, takich jak mleko, fasola, makaron i warzywa.
Ten test musi zostać przepisany przez lekarza i jest jednym z najczęściej stosowanych do potwierdzenia diagnozy nietolerancji laktozy. Wynik podawany jest na miejscu, a badanie można wykonać na dorosłych i dzieciach od 1 roku życia. Oto, co należy zrobić, gdy podejrzewasz nietolerancję laktozy.
Jak przebiega test
Na początku testu osoba musi dmuchnąć powoli w małe urządzenie, które mierzy ilość wodoru w wydychanym powietrzu, czyli gazu wytwarzanego w przypadku nietolerancji laktozy. Następnie należy spożyć niewielką ilość laktozy rozpuszczonej w wodzie i ponownie wdmuchiwać do aparatu co 15-30 minut, przez 3 godziny.
Wynik testu
Diagnozę nietolerancji przeprowadza się na podstawie wyniku badania, gdy zmierzona ilość wodoru jest o 20 ppm większa niż w pierwszym pomiarze. Na przykład, jeśli na pierwszym pomiarze wynik wyniósł 10 ppm, a po przyjęciu laktozy wyniki powyżej 30 ppm, zdiagnozowana zostanie nietolerancja laktozy.
Etapy testu nietolerancji laktozy Jak przygotować się do testu
Test przeprowadza się z 12-godzinnym postem dla dorosłych i dzieci powyżej 2 roku życia oraz 4-godzinnym dla dzieci w wieku 1 roku. Oprócz postu, inne niezbędne zalecenia to:
Ogólne zalecenia
- Nie należy przyjmować środków przeczyszczających ani antybiotyków na 2 tygodnie przed badaniem;
- Nie należy przyjmować leków na żołądek ani spożywać napojów alkoholowych na 48 godzin przed badaniem;
- Nie stosować lewatywy na 2 tygodnie przed egzaminem.
Rekomendacje dzień przed egzaminem
- Nie spożywaj fasoli, fasoli, chleba, ciastek, tostów, płatków śniadaniowych, kukurydzy, makaronu i ziemniaków;
- Nie spożywać owoców, warzyw, słodyczy, mleka i nabiału, czekoladek, cukierków i gumy do żucia;
- Dozwolone pokarmy: ryż, mięso, ryby, jajka, mleko sojowe, sok sojowy.
Ponadto na 1 godzinę przed egzaminem nie wolno pić wody ani palić, gdyż może to wpłynąć na wynik.
Możliwe efekty uboczne
Ponieważ test oddechowy na nietolerancję laktozy jest wykonywany w celu wywołania przełomu nietolerancji, pewien dyskomfort jest normalny, zwłaszcza z powodu objawów, takich jak obrzęk, nadmierne gazy, ból brzucha i biegunka.
Jeśli wynik testu jest pozytywny, zobacz, co jeść w przypadku nietolerancji laktozy na poniższym filmie:
Zobacz przykładowe menu i dowiedz się, jak wygląda dieta na nietolerancję laktozy.
Inne egzaminy, z których można skorzystać
Chociaż test oddechowy jest jednym z najczęściej stosowanych do identyfikacji ewentualnej nietolerancji laktozy, ponieważ jest szybki i praktyczny, istnieją inne, które również pomagają w postawieniu diagnozy. Jednak każdy z tych testów może powodować te same skutki uboczne, ponieważ ich wyniki zależą od spożycia laktozy. Inne testy, które można zastosować, to:
1. Test tolerancji laktozy
W tym teście osoba pije stężony roztwór laktozy, a następnie z czasem pobiera kilka próbek krwi, aby ocenić zróżnicowanie poziomu glukozy we krwi. Jeśli występuje nietolerancja, wartości te muszą pozostać podobne we wszystkich próbkach lub rosnąć bardzo powoli.
2. Badanie tolerancji mleka
Jest to test podobny do tolerancji laktozy, jednak zamiast stosowania roztworu laktozy wypija się szklankę około 500 ml mleka. Wynik testu jest pozytywny, jeśli poziom cukru we krwi nie zmienia się w czasie.
3. Test kwasowości stolca
Test kwasowości jest zwykle stosowany u niemowląt lub dzieci, które nie mogą wykonywać innych testów. Dzieje się tak, ponieważ obecność niestrawionej laktozy w stolcu prowadzi do powstania kwasu mlekowego, który powoduje, że stolec jest bardziej kwaśny niż normalnie i można go wykryć w teście stolca.
4. Biopsja jelita cienkiego
Rzadziej stosuje się biopsję, ale można ją zastosować, gdy objawy nie są klasyczne lub gdy wyniki innych badań nie są rozstrzygające. W tym badaniu niewielki kawałek jelita jest usuwany za pomocą kolonoskopii i oceniany w laboratorium.
