Torbiel koloidalna odpowiada warstwie tkanki łącznej, która zawiera galaretowaty materiał zwany koloidem wewnątrz. Ten typ cysty może być okrągły lub owalny i może mieć różną wielkość, jednak nie ma tendencji do dużego wzrostu ani rozprzestrzeniania się na inne części ciała.
Torbiel koloidową można zidentyfikować:
- W mózgu: a dokładniej w komorach mózgowych, które są regionami odpowiedzialnymi za wytwarzanie i magazynowanie płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR). Zatem obecność torbieli może utrudniać przejście płynu mózgowo-rdzeniowego i prowadzić do gromadzenia się płynu w tym obszarze, powodując wodogłowie, podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, aw rzadszych przypadkach nagłą śmierć. Chociaż jest to zwykle łagodne i bezobjawowe, podczas rozpoznania ważne jest, aby lekarz ocenił wielkość i położenie torbieli koloidalnej, aby zweryfikować możliwość zablokowania przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego i określić sposób leczenia.
- W tarczycy: Najczęstszym typem łagodnego guzka tarczycy jest guzek koloidalny. Jeśli guzek wytwarza hormony tarczycy, niezależnie od potrzeb organizmu, nazywa się go autonomicznym (gorącym) guzkiem i może czasami prowadzić do nadczynności tarczycy. Jeśli guzek jest wypełniony płynem lub krwią, nazywa się go torbielą tarczycy. W przeciwieństwie do torbieli guzek odpowiada zaokrąglonej i miękkiej zmianie, która normalnie rośnie i może mieć charakter złośliwy, co jest jednym z głównych problemów związanych z pojawieniem się tych zmian w tarczycy. Można je wyczuć dotykając szyi, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w celu zażądania badań i postawienia diagnozy. Dowiedz się więcej o guzku tarczycy i sposobie leczenia.
Główne objawy
W mózgu:
W większości przypadków torbiel koloidalna zlokalizowana w mózgu przebiega bezobjawowo, jednak niektórzy ludzie zgłaszają pewne niespecyficzne objawy, takie jak:
- Bół głowy;
- Nudności;
- Zawroty głowy;
- Senność;
- Małe zapomnienie;
- Niewielkie zmiany nastroju i zachowania.
Ze względu na brak specyficzności objawów torbiel koloidalna w mózgu zwykle nie jest szybko identyfikowana, a diagnozę stawia się za pomocą badań obrazowych, takich jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, które są wymagane w innych sytuacjach.
W tarczycy:
Nie ma żadnych powiązanych objawów, a torbiel jest wykrywana tylko przez dotykanie szyi. Badanie ultrasonograficzne ma na celu stwierdzenie, czy jego krawędzie są zaokrąglone, co pomaga określić, czy istnieje możliwość raka, czy nie. Biopsja aspiracyjna pomaga zidentyfikować zawartość, niezależnie od tego, czy w środku znajduje się płyn, krew czy twarda tkanka.
Jak przebiega leczenie
W mózgu:
Leczenie torbieli koloidalnej zlokalizowanej w mózgu zależy od objawów i pozycji cysty. Gdy nie ma objawów, neurolog nie ustala żadnego leczenia i przeprowadza jedynie okresową kontrolę w celu sprawdzenia, czy torbiel urosła. Po zweryfikowaniu objawów leczenie przeprowadza się operacyjnie, w którym torbiel jest drenowana, a jej ściana całkowicie usuwana. Po operacji często zdarza się, że lekarz przesyła część torbieli do laboratorium w celu wykonania biopsji i sprawdzenia, czy jest to rzeczywiście łagodna cysta.
W tarczycy:
Nie ma potrzeby wykonywania żadnego rodzaju leczenia, jeśli torbiel jest łagodna, a można tylko obserwować, czy z czasem rośnie, czy nie. Jeśli jest bardzo duży, mierzy ponad 4 cm lub powoduje objawy, takie jak ból, chrypka lub utrudnia połykanie lub oddychanie, może być wskazana operacja usunięcia chorego płata. Jeśli występuje niekontrolowana produkcja hormonów lub jest to nowotwór złośliwy, oprócz zabiegu chirurgicznego można przeprowadzić leczenie jodem radioaktywnym.
