Psychomotryczność to rodzaj terapii, która działa z osobami w każdym wieku, ale zwłaszcza z dziećmi i młodzieżą, z grami i ćwiczeniami w celach terapeutycznych.
Psychomotricity to bardzo przydatne narzędzie w leczeniu osób z chorobami neurologicznymi, takimi jak porażenie mózgowe, schizofrenia, zespół Retta, wcześniaki, dzieci z trudnościami w nauce, takimi jak dysleksja, z opóźnieniami rozwojowymi, niepełnosprawni fizycznie i osoby z problemami psychicznymi, np. przykład.
Ten rodzaj terapii trwa około 1 godziny i może być wykonywany raz lub dwa razy w tygodniu, przyczyniając się do rozwoju i nauki dzieci.
Cele psychomotyczności
Celem psychomotryczności jest poprawa ruchów ciała, postrzeganie przestrzeni, w której się znajdujesz, koordynacja ruchowa, równowaga, a także rytm.
Cele te są osiągane na przykład poprzez gry takie jak bieganie, zabawa piłkami, lalki i gry. Poprzez zabawę terapeuta psychomotoryczny, którym może być fizjoterapeuta lub terapeuta zajęciowy, obserwuje emocjonalne i motoryczne funkcjonowanie jednostki i wykorzystuje inne gry do korygowania zmian na poziomie psychicznym, emocjonalnym lub fizycznym, zgodnie z potrzebami każdego z nich.
Działania psychomotoryczne na rzecz rozwoju dziecka
W psychomotryce są pewne elementy, nad którymi należy popracować, takie jak ton postawy, odpoczynek i wsparcie, oprócz równowagi, lateralizacji, obrazu ciała, koordynacji ruchowej i struktury w czasie i przestrzeni.
Niektóre przykłady działań psychomotorycznych, które można wykorzystać do osiągnięcia tych celów, to:
- Gra w klasy: jest dobra do treningu równowagi na jednej nodze i koordynacji ruchowej;
- Chodzenie po linii prostej narysowanej na podłodze: działa na równowagę, koordynację ruchową i identyfikację ciała;
- Poszukaj marmuru w pudełku po butach pełnym pogniecionego papieru: działa bocznie, dobrze i globalnie koordynuje ruchy i identyfikuje ciało;
- Kubki do układania w stos: są dobre do poprawy dobrej i ogólnej koordynacji ruchowej oraz identyfikacji ciała;
- Narysuj się długopisem i gwaszem: działa dobrze i globalna koordynacja ruchowa, identyfikacja ciała, lateralność, umiejętności społeczne.
- Dziczyzna - głowa, barki, kolana i stopy: dobrze jest popracować nad identyfikacją ciała, uwagą i skupieniem;
- Gra - niewolnicy Hioba: pracuje nad orientacją w czasie i przestrzeni;
- Gra w posągi: jest bardzo dobra do orientacji przestrzennej, schematu ciała i równowagi;
- Gra w wyścigi worków z przeszkodami lub bez: działa z orientacją przestrzenną, schematem ciała i równowagą;
- Skakanka: świetnie nadaje się do orientacji w czasie i przestrzeni podczas pracy, oprócz równowagi i identyfikacji ciała.
Zabawy te doskonale wspomagają rozwój dziecka i mogą być wykonywane w domu, w szkole, na placach zabaw oraz jako forma terapii, gdy jest to wskazane przez terapeutę. Zwykle każda czynność musi być związana z wiekiem dziecka, ponieważ niemowlęta i dzieci poniżej 2 roku życia nie będą mogły np. Skakać na linie.
Pewne czynności można wykonywać tylko z 1 dzieckiem lub w grupie, a zajęcia grupowe są dobre, gdy pomagają w interakcji społecznej, która jest również ważna dla rozwoju motorycznego i poznawczego w dzieciństwie.