Tetrawalentna szczepionka, znana również jako szczepionka tetrawirusowa, to szczepionka chroniąca organizm przed 4 chorobami wywoływanymi przez wirusy: odrą, świnką, różyczką i ospą wietrzną, które są chorobami wysoce zaraźliwymi.
Szczepionka jest dostępna w placówkach podstawowej opieki zdrowotnej dla dzieci w wieku od 15 miesięcy do 4 lat oraz w prywatnych klinikach dla dzieci w wieku od 12 miesięcy do 12 lat.
Do czego służy i kiedy jest to wskazane
Szczepionka czterowartościowa jest wskazana w celu ochrony przed zakażeniem wirusami wywołującymi choroby wysoce zaraźliwe, takie jak odra, świnka, różyczka i ospa wietrzna.
Szczepionkę tę powinien podać pielęgniarka lub lekarz na tkankę podskórną ramienia lub uda za pomocą strzykawki zawierającej dawkę 0,5 ml. Powinien być stosowany między 15 miesiącem a 4 rokiem życia jako przypominacz, po pierwszej dawce potrójnego wirusa, którą należy wykonać w wieku 12 miesięcy.
Jeśli pierwsza dawka potrójnego wirusa została spóźniona, należy zachować 30-dniową przerwę, aby zastosować tetra wirusa. Dowiedz się więcej o tym, kiedy i jak otrzymać szczepionkę MMR.
Możliwe efekty uboczne
Niektóre z działań niepożądanych czterowartościowej szczepionki przeciwwirusowej mogą obejmować niską gorączkę i ból, zaczerwienienie, swędzenie i tkliwość w miejscu wstrzyknięcia. Ponadto w rzadszych przypadkach może wystąpić bardziej intensywna reakcja organizmu, powodująca gorączkę, plamy, swędzenie i ból ciała.
Szczepionka zawiera śladowe ilości białka jaja kurzego w swoim składzie, jednak nie ma doniesień o skutkach ubocznych u osób z tego typu alergią, które otrzymały szczepionkę.
Kiedy nie brać
Szczepionki nie należy podawać dzieciom uczulonym na neomycynę lub inny składnik jej receptury, które przeszły transfuzję krwi w ciągu ostatnich 3 miesięcy lub cierpią na chorobę osłabiającą odporność, taką jak HIV lub rak. Należy go również odroczyć u dzieci, które mają ostrą infekcję z wysoką gorączką, jednak nie można go pominąć w przypadku łagodnych infekcji, takich jak przeziębienie.
Ponadto szczepionka nie jest zalecana, jeśli osoba jest poddawana leczeniu osłabiającemu funkcjonowanie układu odpornościowego, a nie dla kobiet w ciąży.
