Wulwoskopia to badanie, które pozwala na wizualizację okolic intymnych kobiety w zakresie od 10 do 40 razy większym, pokazując zmiany, których nie widać gołym okiem. W badaniu tym obserwuje się górę Wenus, duże wargi, fałdy międzywarstwowe, małe wargi, łechtaczkę, przedsionek i okolicę krocza.
To badanie jest wykonywane w gabinecie przez ginekologa i zwykle jest wykonywane razem z badaniem szyjki macicy przy użyciu odczynników, takich jak kwas octowy, błękit toluidynowy (test Collinsa) lub roztwór jodu (test Schillera).
Wulwoskopia nie boli, ale może sprawić, że kobieta poczuje się nieswojo w czasie badania. Zawsze przeprowadzanie egzaminu u tego samego lekarza może sprawić, że badanie będzie wygodniejsze.
Do czego służy wulwoskopia?
Wulwoskopia służy do diagnozowania chorób, których nie widać gołym okiem. Ten test jest szczególnie odpowiedni dla kobiet z podejrzeniem HPV lub które miały zmianę w wymazie cytologicznym. Wulwoskopia z biopsją może również pomóc w rozpoznaniu chorób takich jak:
- Swędzenie w przewlekłym sromie;
- Śródnabłonkowa neoplazja sromu;
- Rak sromu;
- Liszaj płaski lub twardzina;
- Łuszczyca sromowa i
- Opryszczka narządów płciowych.
Lekarz może ocenić konieczność wykonania biopsji podczas obserwacji okolicy narządów płciowych tylko w przypadku podejrzanej zmiany.
Jak to się robi
Badanie trwa od 5 do 10 minut, a kobieta musi leżeć na noszach twarzą do góry, bez bielizny, z rozłożonymi nogami na fotelu ginekologicznym, tak aby lekarz mógł obserwować srom i pochwę.
Przygotowanie przed egzaminem wulwoskopowym
Przed wykonaniem wulwoskopii zaleca się:
- Unikaj wszelkich intymnych kontaktów na 48 godzin przed egzaminem;
- Nie golić okolic intymnych 48 godzin przed badaniem;
- Nie wprowadzać niczego do pochwy, np .: leków dopochwowych, kremów lub tamponów;
- Podczas badania nie miesiączkować, najlepiej przed miesiączką.
Dbanie o to jest ważne, ponieważ jeśli kobieta nie zastosuje się do tych wskazówek, wynik badania może ulec zmianie.