Dziecko, które ma trudności z jedzeniem niektórych pokarmów, takich jak mięso, owoce, warzywa i warzywa, ma bardzo selektywną dietę, zawsze je to samo, może mieć zaburzenia psychiczne i wymagać leczenia prowadzonego przez psychologa.
To normalne, że dziecko ma zmniejszony apetyt w wieku 2 lat, jednak niektóre dzieci mogą doświadczać zaburzeń odżywiania, wybierając na przykład owsiankę, zupę, przecier lub ryż z fasolą i rozdrobnionym mięsem, nie akceptując żadnego. inny rodzaj posiłku. Jest to powód do niepokoju, gdy pozostaje w dzieciństwie, będąc obecnym nawet w wieku 3, 4, 5, 6 ... lat. W takim przypadku rodzice powinni zwrócić się o profesjonalną pomoc.
Kiedy iść do lekarza
W przypadkach, gdy oznaki i objawy zaburzeń odżywiania się są ewidentne, idealnym rozwiązaniem jest zwrócenie się o pomoc medyczną, która jest poddawana ocenie i najprawdopodobniej należy zwrócić się do innych specjalistów, takich jak psycholog, o przeprowadzenie terapii poznawczo-behawioralnej, która oferuje dziecku narzędzia. pracuj nad swoimi myślami i działaniami.
Ta terapia behawioralna nazywana jest systematyczną desensytyzacją, w której dziecko jest proszone o zapisanie jego codziennej diety i o listę potraw, które chciałby kiedyś spróbować, a kiedy jest w stanie spróbować nowego jedzenia, zostaje nagrodzone. Dzieci, które cierpią z powodu lęku, uczą się relaksować, kiedy są przed nowym jedzeniem, tworząc opowieści i historie przed ich zjedzeniem, aby mogły wyobrazić sobie, jak jedzą jedzenie w zrelaksowany sposób.
Dodatkowo konieczne może być również poszukiwanie terapeuty zajęciowego, który zastosuje na jamę ustną terapię zwaną Protokołem Wilbargera, w której integrację sensoryczną przeprowadza się za pomocą technik, które mogą obejmować np. Szczoteczkę do zębów.
Wskazana jest również konsultacja z dietetykiem, ze względu na ograniczenie pokarmów mogących powodować niedożywienie oraz opracowanie zindywidualizowanego planu żywieniowego, z możliwością stosowania suplementów o formułach dostarczających kalorii potrzebnych organizmowi.
Jakie zaburzenia odżywiania mogą istnieć w dzieciństwie
Chociaż nie są one zbyt częste, istnieją pewne zaburzenia odżywiania, które mogą powodować, że dziecko spożywa tylko określony rodzaj żywności, na przykład przecier lub owsiankę, w określonej temperaturze. Czy oni są:
1. Restrykcyjne lub wybiórcze zaburzenia odżywiania
Jest to rodzaj zaburzeń odżywiania, które zwykle pojawiają się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania, ale mogą również pojawiać się lub utrzymywać w wieku dorosłym. W tej chorobie dziecko ogranicza ilość pożywienia lub unika jego spożycia w oparciu o swoje doświadczenie, kolor, zapach, smak, konsystencję i prezentację.
Główne oznaki i objawy tego zaburzenia to:
- Znaczna utrata wagi lub trudności w osiągnięciu idealnej wagi, w zależności od wieku;
- Po prostu jedz żywność o określonej konsystencji;
- Ograniczenie rodzaju i ilości spożywanej żywności;
- Brak apetytu i brak zainteresowania jedzeniem;
- Bardzo restrykcyjny wybór jedzenia, który z czasem może się pogorszyć;
- Nie ma zmiany w obrazie ciała ani strachu przed przybraniem na wadze, jak w przypadku anoreksji;
- Strach przed jedzeniem po wymiotach lub zadławieniu;
- Obecność objawów żołądkowo-jelitowych, takich jak rozstrój żołądka, zaparcia lub ból brzucha.
Te dzieci mają zwykle problemy w relacjach z innymi ludźmi ze względu na problemy z jedzeniem i mogą mieć znaczne niedobory żywieniowe, które wpływają na ich wzrost i rozwój, a także na wyniki w szkole.
Dowiedz się więcej szczegółów na temat tego selektywnego zaburzenia odżywiania się tutaj.
2. Zakłócenie przetwarzania sensorycznego
To zaburzenie jest stanem neurologicznym, w którym mózg ma problemy z otrzymywaniem i prawidłowym reagowaniem na informacje pochodzące ze zmysłów, takich jak dotyk, smak, węch lub wzrok. Dziecko może być dotknięte tylko jednym lub kilkoma zmysłami, więc osoba z tym zaburzeniem może nadmiernie reagować na bodziec, sprawiając, że dźwięk, ubranie, kontakt fizyczny, światło, a nawet jedzenie stają się nie do zniesienia.
Kiedy smak jest czuły, dziecko może prezentować:
- Nadwrażliwość jamy ustnej
W tym przypadku dziecko ma ekstremalne preferencje żywieniowe, z bardzo małą różnorodnością jedzenia, może być wymagające w stosunku do marek, oprzeć się próbowaniu nowych potraw w restauracjach i nie może jeść w domach innych ludzi, unikając ostrych, pikantnych, słodkich lub sałatki.
Możliwe, że po ukończeniu 2 lat będziesz jadł mdłe, puree lub płynne potrawy, a inne tekstury mogą Cię zaskoczyć. Możesz mieć również trudności z ssaniem, żuciem lub połykaniem z obawy przed zadławieniem. Możesz się oprzeć lub odmówić pójścia do dentysty, narzekając na stosowanie pasty do zębów i płynu do płukania ust.
- Nadwrażliwość jamy ustnej
W takiej sytuacji dziecko może preferować potrawy o intensywnym smaku, takie jak zbyt ostry, słodki, słodko-gorzki lub sałatkowy, nawet czując, że jedzenie nie ma wystarczającej ilości przypraw. I można powiedzieć, że wszystkie potrawy mają „ten sam smak”.
Możliwe jest również żucie, smakowanie lub lizanie niejadalnych przedmiotów, częste zjadanie włosów, koszuli lub palców. W przeciwieństwie do nadwrażliwości jamy ustnej możesz lubić elektryczne szczoteczki do zębów, np. Chodzenie do dentysty i nadmierne ślinienie się.
Co zrobić, aby Twoje dziecko zjadło wszystko
Oto kilka praktycznych porad, jak nakłonić dziecko do spożywania większej różnorodności pokarmów lub w większych ilościach:
- Podawaj nowe pokarmy najlepiej wtedy, gdy dziecko jest głodne, ponieważ będą lepiej akceptowane;
- Aby dziecko zaakceptowało nowe pokarmy, staraj się je jeść, nie poddając się, zanim spróbujesz około 8 do 10 razy, w różne dni;
- Połącz ulubione potrawy z mniej akceptowanymi;
- Dziecko zwykle je lepiej, jeśli wybierze z posiłku co najmniej 2 pokarmy;
- Uniemożliwić dziecku picie dużej ilości płynów bezpośrednio przed posiłkiem;
- Czas jedzenia nie powinien być krótszy niż 20 minut i dłuższy niż 30 minut, wystarczający czas, aby dziecko rozpoznało uczucie sytości w swoim ciele;
- Jeśli dziecko nie chce jeść, nie powinno się go karać, bo to wzmacnia negatywne zachowanie, należy wyjąć talerz i może odejść od stołu, ale następnym posiłkowi należy zaproponować pożywny pokarm;
- Ważne jest, aby dziecko i rodzina siedzieli przy stole spokojnie, ważne jest, aby mieć ustalone pory posiłków;
- Zabierz dziecko do kupienia jedzenia na targu i pomocy w wyborze i przygotowaniu posiłków oraz sposobie ich podawania;
- Przeczytaj historie i historie o jedzeniu.
Sprawdź te i inne wskazówki w poniższym filmie:
W przypadkach, gdy zaburzenie jest ewidentne, możliwe jest, że proces regulacji żywienia trwa tygodnie, miesiące, a czasem lata leczenia, zanim dziecko będzie mogło cieszyć się jedzeniem w `` normalny '' sposób, mieć odpowiednie pożywienie i przystosować się, W takich sytuacjach bardzo ważne jest, aby zwrócić się o pomoc do pracowników służby zdrowia, takich jak pediatrzy i psychologowie.
