Dodatni wynik dla azotynów wskazuje, że w moczu wykryto bakterie zdolne do przekształcania azotanów w azotyny, co wskazuje na infekcję dróg moczowych, którą należy leczyć antybiotykami, jeśli występują objawy, takie jak Ciprofloxacino.
Chociaż badanie moczu jest w stanie zidentyfikować obecność bakterii w moczu zarówno na podstawie obecności azotynów, jak i przez obserwację pod mikroskopem, zaleca się wykonanie bardziej szczegółowego testu moczu, posiewu moczu, ponieważ jest w stanie zidentyfikować obecność bakterii w moczu nawet jeśli azotyn jest ujemny, oprócz poinformowania, które gatunki i jak zachowuje się w stosunku do różnych antybiotyków, wskazując lekarzowi, jaka jest najlepsza forma leczenia. Zrozum, czym jest posiew moczu i do czego służy.
Jak wygląda egzamin
Testem umożliwiającym wykrycie obecności azotynów w moczu jest EAS, zwany również testem moczu typu 1 lub nieprawidłowymi elementami osadu, który wykonuje się na podstawie analizy pierwszego porannego moczu. Pobranie należy wykonać w specjalnym pojemniku dostarczonym przez laboratorium, a okolice narządów płciowych należy oczyścić, wyrzucić pierwszy strumień moczu i zebrać następny. Zobacz, jak robi się EAS.
Niektóre bakterie mają zdolność przekształcania azotanu normalnie obecnego w moczu w azotyn, co jest wskazane na pasku reakcyjnym używanym do analizy tego i innych aspektów moczu. Jednak nawet jeśli wynik jest ujemny dla azotynów, nie oznacza to, że w moczu nie ma bakterii. Dzieje się tak, ponieważ niektóre bakterie nie mają tej zdolności i są identyfikowane tylko wtedy, gdy mocz jest oglądany pod mikroskopem lub z posiewu moczu, co jest bardziej szczegółowym testem.
Rozpoznanie zakażenia dróg moczowych za pomocą EAS następuje zwykle wtedy, gdy oprócz dodatnich azotynów obserwuje się podczas obserwacji pod mikroskopem kilka leukocytów, erytrocytów i bakterii.
Pozytywne działanie azotynów
Leczenie w przypadku obecności azotynów w badaniu moczu powinno być prowadzone pod kierunkiem lekarza urologa lub lekarza pierwszego kontaktu i odbywa się zwykle przy użyciu antybiotyków, takich jak amoksycylina lub Ciprofloxacino, przez 3, 7, 10 lub 14 dni w zależności od zastosowanego leku , dawkę i ciężkość zakażenia.
Jednak jeśli w badaniu moczu występują tylko zmiany, bez objawów, leczenie może nie być konieczne, ponieważ organizm może być w stanie zwalczyć infekcję. W takich przypadkach lekarz zaplanuje nowe badanie moczu, aby ocenić postęp infekcji.
W przypadku dodatniego stężenia azotynów w ciąży kobieta powinna skonsultować się z ginekologiem lub położnikiem w celu rozpoczęcia leczenia najbardziej odpowiednim antybiotykiem na ciążę, takim jak cefaleksyna lub ampicylina, ponieważ istnieje większe ryzyko wystąpienia infekcji nerek. Zobacz, jak przebiega leczenie infekcji dróg moczowych w ciąży.
