Tripofobia charakteryzuje się zaburzeniem psychologicznym, w którym dana osoba odczuwa irracjonalny lęk przed obrazami lub przedmiotami z dziurami lub nieregularnymi wzorami, takimi jak plastry miodu, grupowanie dziur w skórze, drewnie, roślinach lub gąbkach.
Ludzie, którzy cierpią z powodu tego strachu, czują się źle, a objawy takie jak swędzenie, drżenie, mrowienie i wstręt wchodzą w kontakt z tymi wzorcami. W cięższych przypadkach trypofobia może prowadzić do nudności, przyspieszenia akcji serca, a nawet ataku paniki.
Leczenie może obejmować stopniową terapię ekspozycyjną, stosowanie leków przeciwlękowych i przeciwdepresyjnych lub psychoterapię.
Główne objawy
Osoby z trypofobią po wystawieniu na działanie wzorców, takich jak nasiona lotosu, plastry miodu, bąbelki, truskawki lub skorupiaki, mogą odczuwać takie objawy, jak:
- Choroba lokomocyjna;
- Drżenie;
- Poty;
- Oburzony;
- Płakać;
- Dreszcze;
- Dyskomfort;
- Zwiększone tętno;
- Uogólnione swędzenie i mrowienie.
W cięższych przypadkach osoba może również doświadczać ataków paniki, z powodu skrajnego poziomu lęku. Dowiedz się, co robić podczas ataku paniki.
Co powoduje trypofobię
Z badań wynika, że osoby z tripofobią nieświadomie kojarzą dziury lub przedmioty o nieregularnych wzorach, zwykle związanych z wzorami stworzonymi przez naturę, z możliwymi niebezpiecznymi sytuacjami. To poczucie zagrożenia jest wyzwalane głównie przez podobieństwo między wyglądem dziur w skórze jadowitych zwierząt, takich jak na przykład węże, czy robaków wywołujących choroby skóry, takich jak pięty marakui.
Jeśli jesteś ciekawy, zobacz, czym jest pięta marakui, jednak jeśli myślisz, że cierpisz na tripofobię, zaleca się unikanie oglądania obrazów tego problemu.
Ogólnie rzecz biorąc, osoby cierpiące na tę fobię nie potrafią rozróżnić sytuacji, w których istnieje niebezpieczeństwo lub nie, ponieważ jest to nieświadomy odruch, który powoduje reakcje, których nie można kontrolować.
Jak przebiega leczenie
Istnieje kilka sposobów leczenia tego zaburzenia psychicznego, z których najskuteczniejsza jest terapia ekspozycyjna. Ten rodzaj terapii pomaga człowiekowi zapanować nad lękiem, zmieniając jego reakcję w stosunku do obiektu, który go wywołuje, i musi być prowadzony z wielką starannością, aby nie spowodować traumy.
Terapię tę należy przeprowadzić z pomocą psychologa poprzez ekspozycję na bodziec, który powoduje stopniową fobię. Poprzez dialog terapeuta stosuje techniki relaksacyjne, tak aby osoba stawiała czoła strachowi, aż do ustąpienia dyskomfortu.
Terapię tę można łączyć z innymi technikami, które pomagają zmniejszyć niepokój i leczyć ten strach:
- Zażywaj leki zmniejszające lęk i objawy paniki, takie jak beta-blokery i środki uspokajające;
- Ćwicz techniki relaksacyjne, takie jak na przykład joga;
- Ćwiczenia zmniejszające niepokój - zobacz kilka wskazówek dotyczących kontrolowania lęku.
Tripofobia nie została jeszcze rozpoznana w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, ale niektóre badania dowodzą, że fobia istnieje i powoduje objawy, które warunkują życie ludzi.
