Koagulogram odpowiada grupie badań krwi zleconych przez lekarza w celu oceny procesu krzepnięcia krwi, identyfikacji wszelkich zmian, a tym samym wskazania sposobu leczenia danej osoby w celu uniknięcia powikłań.
Badanie to jest wymagane głównie przed zabiegiem chirurgicznym w celu oceny ryzyka krwawienia pacjenta podczas zabiegu, na przykład i obejmuje czas krwawienia, czas protrombinowy, czas częściowej tromboplastyny po aktywacji, czas trombiny oraz ocenę ilości płytki krwi.
Po co to jest
Koagulogram jest wskazany głównie przed operacją, ale może być zlecony przez lekarza w celu zbadania przyczyny chorób hematologicznych i sprawdzenia ryzyka zakrzepicy, zwłaszcza u kobiet stosujących antykoncepcję.
Ponadto koagulogram jest wskazany po ukąszeniu zwierzęcia, które ma toksynę, która może zakłócać proces krzepnięcia oraz w monitorowaniu osób stosujących antykoagulanty, takie jak np. Heparyna i warfaryna. Poznaj inne antykoagulanty i kiedy są wskazane.
Jak to się robi
Koagulogram należy wykonać z osobą na czczo przez 2 do 4 godzin i polega na pobraniu próbki krwi, która jest wysyłana do analizy, z wyjątkiem czasu krwawienia (TS), który jest wykonywany na miejscu i polega na obserwacji czas potrzebny do zatrzymania krwawienia.
Ważne jest, aby przed wykonaniem badania poinformować o stosowaniu leków przeciwzakrzepowych, gdyż mogą one wpływać na wynik lub być brane pod uwagę np. W analizie. Dlatego ważne jest, aby przed wykonaniem koagulogramu uzyskać wskazówki od lekarza dotyczące wstrzymania stosowania leku.
Testy koagulogramu
Koagulogram składa się z niektórych testów, które oceniają obecność wszystkich czynników związanych z krzepnięciem krwi, a tym samym hemostazą, co odpowiada procesom zachodzącym w naczyniach krwionośnych, które mają na celu utrzymanie płynnej krwi w celu uniknięcia powstawania zakrzepy lub krwawienie. Zrozum wszystko, co dotyczy hemostazy.
Główne egzaminy obecne na koagulogramie to:
1. Czas krwawienia (TS)
Ten egzamin jest zwykle wymagany jako uzupełnienie innych badań i jest przydatny do wykrycia wszelkich zmian w płytkach krwi i jest wykonywany poprzez wykonanie małej dziurki w uchu, co odpowiada technice Duke, lub przez przecięcie przedramienia, zwany techniką Ivy, a następnie licząc czas, w którym krwawienie ustaje.
Aby wykonać technikę bluszczu, uciskamy ramię pacjenta, a następnie wykonuje się niewielkie nacięcie w tym miejscu. W przypadku techniki Duke'a otwór w uchu wykonuje się za pomocą lancetu lub jednorazowego rysika. W obu przypadkach krwawienie ocenia się co 30 sekund za pomocą bibuły filtracyjnej, która pochłania krew z miejsca. Test kończy się, gdy bibuła filtracyjna nie wchłania już krwi.
Dzięki wynikowi TS można ocenić hemostazę oraz obecność lub brak czynnika von Willebranda, który jest czynnikiem obecnym w płytkach krwi i odgrywa podstawową rolę w procesie krzepnięcia krwi. Chociaż ten test jest przydatny w wykrywaniu zmian w hemostazie, może powodować dyskomfort, zwłaszcza u dzieci, ponieważ test można wykonać, na przykład, przez wykonanie otworu w uchu.
Jak rozumieć wynik: Po wykonaniu otworu lekarz lub technik odpowiedzialny za badanie zlicza czas krzepnięcia krwi i monitoruje za pomocą bibuły filtracyjnej, która pochłania krew z miejsca. Kiedy bibuła filtracyjna nie wchłania już krwi, badanie kończy się. Jeśli test został wykonany przy użyciu techniki bluszczu, czyli ramienia, normalny czas krwawienia wynosi od 6 do 9 minut. W przypadku techniki Duke'a, czyli ucha, normalny czas krwawienia wynosi od 1 do 3 minut.
Gdy czas ten jest dłuższy niż czas odniesienia, w rozszerzonym badaniu TS stwierdza się, że proces krzepnięcia trwał dłużej niż normalnie, co może wskazywać na przykład na chorobę von Willebranda, stosowanie leków przeciwzakrzepowych lub trombocytopenię. Poznaj główne przyczyny trombocytopenii.
2. Czas protrombinowy (TP)
Protrombina, znana również jako czynnik krzepnięcia II, jest białkiem, które jest aktywowane podczas procesu krzepnięcia i którego funkcją jest promowanie konwersji fibrynogenu do fibryny, tworząc wtórny lub ostateczny czop płytkowy.
Test ten ma na celu zweryfikowanie funkcjonowania zewnątrzpochodnej ścieżki krzepnięcia, ponieważ polega na ocenie czasu potrzebnego do utworzenia przez krew buforu wtórnego po ekspozycji na tromboplastynę wapniową, która jest odczynnikiem stosowanym w teście.
Jak rozumieć wynik: W normalnych warunkach, po kontakcie krwi z tromboplastyną wapniową, następuje aktywacja szlaku zewnętrznego, aktywacja czynników VII i X krzepnięcia, aw konsekwencji czynnika II, którym jest protrombina, sprzyjając przemianie Fibrynogen w fibrynie, zatrzymujący krwawienie. Ten proces trwa zwykle od 10 do 14 sekund.
Jednak w niektórych sytuacjach koagulogram wykrywa powiększony PT, co oznacza, że aktywacja protrombiny zachodzi w czasie dłuższym niż normalnie. Podwyższone wartości PT zwykle występują podczas stosowania antykoagulantów, niedoboru witaminy K, niedoboru czynnika VII i problemów z wątrobą, na przykład, ponieważ protrombina jest wytwarzana w wątrobie.
W rzadkich przypadkach PT może ulec obniżeniu, na przykład w przypadku stosowania suplementów witaminy K lub tabletek antykoncepcyjnych z estrogenem. Dowiedz się więcej o wyniku testu czasu protrombinowego.
3. Czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT)
Test ten służy również do oceny hemostazy, jednak pozwala zweryfikować obecność lub brak czynników krzepnięcia obecnych w wewnętrznej ścieżce kaskady krzepnięcia.
APTT jest zwykle ważne, aby towarzyszyć pacjentom, którzy stosują heparynę, która jest antykoagulantem, lub którzy mają problemy z krzepnięciem krwi, jest przydatne do identyfikacji zmian związanych z czynnikami krzepnięcia.
W tym badaniu próbkę pobranej krwi poddaje się działaniu odczynników, a następnie oblicza się czas potrzebny do skrzepnięcia krwi.
Jak rozumieć wynik: W normalnych warunkach APTT wynosi od 21 do 32 sekund. Jednak gdy dana osoba stosuje antykoagulanty, takie jak heparyna, lub ma niedobór określonych czynników związanych z drogą wewnętrzną, takich jak czynniki XII, XI lub VIII i IX, które wskazują na hemofilię, czas ten jest zwykle dłuższy niż czas odniesienia. wskazanie na egzaminie, że APTT jest przedłużony.
4. Czas trombinowy (TT)
Czas trombiny odpowiada czasowi niezbędnemu do powstania skrzepu po dodaniu trombiny, która jest niezbędnym czynnikiem krzepnięcia do aktywacji fibrynogenu w fibrynie, co gwarantuje stabilność skrzepu.
Ten test jest bardzo czuły i jest wykonywany poprzez dodanie trombiny w małych stężeniach do osocza krwi, przy czym czas krzepnięcia zależy od ilości fibrynogenu obecnego w osoczu.
Jak rozumieć wynik: Zwykle po dodaniu trombiny do osocza skrzep tworzy się między 14 a 21 sekundami, co jest wartością referencyjną, która może się różnić w zależności od laboratorium, w którym wykonywany jest test.
TT uważa się za przedłużone, gdy dana osoba używa antykoagulantów, wykazuje produkty degradacji fibryny, ma na przykład niedobór czynnika XIII lub fibrynogenu.
5. Liczba płytek krwi
Płytki krwi to fragmenty komórek obecne we krwi, które odgrywają istotną rolę w hemostazie, ponieważ zawierają ważne czynniki dla procesu krzepnięcia, takie jak na przykład czynnik von Willebranda.
Kiedy dochodzi do urazu tkanki, płytki krwi szybko przemieszczają się do miejsca urazu, aby pomóc w procesie stagnacji krwi. Aktywowane płytki krwi przyczepiają się do śródbłonka uszkodzonego naczynia za pomocą czynnika von Willebranda, a następnie zmieniają jego tworzenie i uwalniają substancje do osocza, rekrutując więcej płytek krwi do miejsca urazu, tworząc w ten sposób pierwotny czop płytkowy. .
W związku z tym sprawdzenie liczby płytek krwi jest ważne w koagulogramie, ponieważ pozwala lekarzowi stwierdzić, czy nastąpiła zmiana w procesie pierwotnej hemostazy, zalecając bardziej specyficzne leczenie.
Jak rozumieć wynik: Normalna ilość płytek krwi we krwi wynosi od 150000 do 450000 / mm³. Wartości niższe od wartości referencyjnej są wskazywane w badaniu jako trombocytopenia, co wskazuje na mniejszą liczbę krążących płytek krwi, co może powodować problemy z krzepnięciem krwi, sprzyjające krwawieniu, a także może wskazywać na niedobory żywieniowe, zmiany w szpiku kostnym lub na przykład infekcje.
Wartości powyżej odniesienia nazywane są trombocytozą, która może skutkować nadmiernym krzepnięciem krwi, co może się zdarzyć z powodu nawyków związanych ze stylem życia, takich jak na przykład palenie lub alkoholizm, lub z powodu stanów patologicznych, takich jak niedokrwistość z niedoboru żelaza, zespół mieloproliferacyjny i na przykład białaczka. Dowiedz się o innych przyczynach powiększenia płytek krwi.
