Elektroforeza białek to badanie zlecone przez lekarza w celu zbadania chorób, które mogą prowadzić do zmian w ilości białek krążących we krwi, uważane za jedno z głównych badań wymaganych do badania i diagnostyki szpiczaka mnogiego.
Badanie to wykonuje się z próbki krwi, która poddawana jest procesowi wirowania w celu uzyskania osocza krwi, w którym znajdują się białka. Następnie białka te przechodzą proces separacji zgodnie z ich ładunkiem elektrycznym i masą cząsteczkową, co prowadzi do powstania wzoru pasma, a następnie wykresu, który ma fundamentalne znaczenie dla interpretacji badania przez lekarza.
Oceniane w tym badaniu białka są ważne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, ponieważ oprócz tego, że działają na układ odpornościowy, w procesie krzepnięcia i reakcji metabolicznych, są w stanie przenosić niektóre cząsteczki w miejsce ich działania. Zatem zmiany ich stężeń mogą wskazywać na choroby. Wśród ocenianych białek znajdują się albuminy, alfa-glikoproteiny, beta-glikoproteiny i gamma-glikoproteiny.
Po co to jest
Lekarz zleca elektroforezę białek, aby sprawdzić ilość białek w organizmie, a tym samym zbadać możliwe zmiany i choroby, aby móc wcześnie rozpocząć leczenie, jeśli tak jest. Niektóre z sytuacji, w których lekarz może zlecić wykonanie elektroforezy białek, występują, gdy pojawiają się oznaki i objawy wskazujące na:
- Odwodnienie;
- Szpiczak mnogi;
- Zapalenia;
- Marskość;
- Toczeń rumieniowaty układowy;
- Nadciśnienie;
- Wodobrzusze;
- Kłębuszkowe zapalenie nerek;
- Zespół Cushinga;
- Rozedma;
- Choroby wątroby;
- Niedokrwistość;
- Zapalenie trzustki.
Oprócz tych sytuacji, o wykonanie tego testu można poprosić, gdy osoba jest poddawana leczeniu estrogenowi lub gdy jest w ciąży, ponieważ w takich sytuacjach mogą wystąpić zmiany w poziomie białka, ważne jest, aby sprawdzić zmienione białko i podjąć kroki i odwrócić sytuację.
Jak to się robi
Elektroforeza białek jest wykonywana poprzez pobranie próbki krwi od osoby przez przeszkolonego specjalistę i nie jest konieczne żadne przygotowanie. Uzyskana próbka jest wysyłana do laboratorium, aby nastąpiło oddzielenie czerwonych krwinek od osocza. W niektórych sytuacjach można przeprowadzić całodobowe pobranie moczu w celu sprawdzenia ilości białka wydalanego z moczem w ciągu dnia, czego lekarz wymaga więcej, gdy podejrzewa się problemy z nerkami.
Następnie osocze umieszcza się w żelu agarozowym lub octanie celulozy razem z barwnikiem i markerem dla każdego z białek, a następnie przykłada się prąd elektryczny w celu stymulacji rozdziału białek zgodnie z ich potencjałem elektrycznym. , rozmiar i masa cząsteczkowa. Po rozdzieleniu białka można wizualizować za pomocą wzoru pasmowego, wskazującego na obecność lub brak białek.
Następnie białka te są określane ilościowo w specjalnym urządzeniu zwanym densytometrem, w którym sprawdzane jest stężenie białek we krwi, wskazując w raporcie procentową i bezwzględną wartość każdej frakcji białka, oprócz wykresu, który jest ważny dla lepsze zrozumienie przez lekarza i pacjenta wyniku badania.
Jak zrozumieć wynik
Wynik testu elektroforezy białek musi zostać zinterpretowany przez lekarza, który ocenia bezwzględną i względną wartość białek, oprócz wykresu, który jest publikowany w raporcie.
W rezultacie wskazano frakcje białek, czyli wartości znalezione dla albuminy, alfa-1-globuliny, alfa-2-globuliny, beta-1-globuliny, beta-2-globuliny i gamma-globuliny. Jeśli chodzi o wzór opaski, zwykle nie jest on publikowany w raporcie, pozostaje tylko w laboratorium i jest dostępny dla lekarza.
Albumina
Albumina to białko osocza występujące w większych ilościach i wytwarzane w wątrobie, pełniące różne funkcje, takie jak transport hormonów, witamin i składników odżywczych, regulacja pH i kontrola osmotyczna organizmu. Synteza albuminy w wątrobie zależy od stanu odżywienia człowieka, ilości krążących hormonów i pH krwi. Tak więc ilość albuminy w elektroforezie białek pokazuje ogólny stan odżywienia człowieka i pozwala zidentyfikować ewentualne zmiany w wątrobie lub nerkach.
Wartość odniesienia w elektroforezie (może się różnić w zależności od laboratorium): 4,01 do 4,78 g / dl; 55,8 do 66,1%
Zwiększona albumina: Wzrost poziomu albuminy następuje głównie w wyniku odwodnienia, ale nie dlatego, że nastąpił wzrost produkcji tego białka, ale dlatego, że ilość wody jest mniejsza, a co za tym idzie, objętość krwi, dlatego niższe poziomy są weryfikowane. wysoka albumina.
Spadek albuminy: Albumina jest uważana za białko ostrej fazy ujemnej, co oznacza, że w stanach zapalnych poziom albuminy spada. Tak więc spadek albuminy może wystąpić w przypadku cukrzycy, nadciśnienia, obrzęku, wodobrzusza, niedoborów żywieniowych i marskości wątroby, w których dochodzi do upośledzenia czynności wątroby i zaburzeń syntezy albumin.
Dowiedz się więcej o albuminie.
Alfa-1-globulina
Frakcja alfa-1-globuliny składa się z kilku białek, z których główne to alfa-1-kwaśna glikoproteina (AGA) i alfa-1-antytrypsyna (AAT) . AGA uczestniczy w tworzeniu włókien kolagenowych i odpowiada za hamowanie aktywności wirusów i pasożytów, przez co pełni fundamentalną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego. Podobnie jak AGA, AAT ma również duże znaczenie w układzie odpornościowym.
Wartość odniesienia dla elektroforezy (może się różnić w zależności od laboratorium): 0,22 do 0,41 g / dl; 2,9 do 4,9%
Wzrost alfa-1-globuliny: Wzrost białek w tej frakcji następuje głównie w wyniku zapalenia i infekcji. Zatem wysokie poziomy alfa-1-globuliny mogą wskazywać na nowotwory, zespół Cushinga, zapalenie stawów, ciążę i zapalenie naczyń, oprócz tego, że mogą wzrosnąć w wyniku terapii estrogenami lub kortykosteroidami.
Zmniejszenie stężenia alfa-1-globuliny: Spadek może nastąpić w wyniku zespołu nerczycowego, ciężkiej choroby wątroby, rozedmy płuc, marskości i raka wątrobowokomórkowego.
Alfa-2-globulina
Frakcję alfa-2-globuliny tworzą trzy główne białka: ceruloplazmina (CER) , haptoglobina (hpt) i makroglobulina (AMG) , których stężenia mogą wzrosnąć w wyniku procesów zapalnych i infekcyjnych.
Ceruloplazmina jest białkiem syntetyzowanym przez wątrobę i ma w swoim składzie dużą ilość miedzi, co pozwala jej na przeprowadzanie pewnych reakcji w organizmie. Ponadto CER jest ważny w procesie włączania żelaza do transferyny, czyli białka odpowiedzialnego za transport żelaza w organizmie. Chociaż jest również uważane za białko ostrej fazy, poziomy CER rosną powoli.
Haptoglobina jest odpowiedzialna za wiązanie się z krążącą hemoglobiną, a tym samym promowanie jej degradacji i eliminacji z krążenia. Makroglobulina jest jednym z największych białek osocza i odpowiada za regulację reakcji zapalnych i immunologicznych, a także transport prostszych białek, peptydów oraz regulację syntezy białek osocza przez wątrobę.
Wartość odniesienia w elektroforezie (może się różnić w zależności od laboratorium): 0,58 do 0,92 g / dl; 7,1 do 11,8%
Wzrost alfa-2-globuliny: wzrost białek w tej frakcji może wskazywać na zespół nerczycowy, chorobę Wilsona, zwyrodnienie wątroby, rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe i zawał mózgu, oprócz tego, że może wzrosnąć w wyniku terapii estrogenowej.
Spadek alfa-2-globuliny: Spadek poziomu tego białka może nastąpić z powodu anemii hemolitycznych, zapalenia trzustki i chorób płuc.
Beta-1-globulina
Transferyny jest główna frakcja Białko beta-globuliną 1 i odpowiada za transport żelaza do różnych miejsc ciała. Oprócz ilości, którą można zweryfikować w elektroforezie białek, stężenie transferyny we krwi można zweryfikować w normalnym badaniu krwi. Poznaj test transferyny.
Wartość odniesienia w elektroforezie (może się różnić w zależności od laboratorium): 0,36 do 0,52 g / dl; 4,9 do 7,2%
Wzrost beta-1-globuliny: Wzrost występuje w przypadkach niedokrwistości z niedoboru żelaza, ciąży, żółtaczki, niedoczynności tarczycy i cukrzycy.
Spadek beta-1-globuliny: Spadek tej frakcji białek nie jest zbyt częsty, jednak można go zaobserwować w procesach przewlekłych.
Beta-2-globulina
W tej frakcji znajdują się dwa główne białka, beta-2-mikroglobulina (BMG) i białko C-reaktywne (PCR) . BMG jest markerem aktywności komórkowej, ważnym na przykład w wykrywaniu guzów limfocytarnych, oprócz tego, że może być stosowany w praktyce klinicznej w celu towarzyszenia pacjentowi chorującemu na raka, w celu sprawdzenia, czy leczenie jest skuteczne. CRP jest bardzo ważnym białkiem w identyfikacji infekcji i stanów zapalnych, ponieważ jest to białko, które najbardziej zmienia swój poziom.
Wartość odniesienia w elektroforezie (może się różnić w zależności od laboratorium): 0,22 do 0,45 g / dl; 3,1 do 6,1%
Wzrost beta-2-globuliny: Wzrost może nastąpić w przypadku chorób związanych z limfocytami, stanów zapalnych i infekcji.
Spadek beta-2-globuliny: Spadek może być spowodowany problemami z wątrobą, co zapobiega syntezie tych białek.
Gamma-globulina
W tej frakcji elektroforezy białek znajdują się immunoglobuliny, czyli białka odpowiedzialne za obronę organizmu. Dowiedz się, jak działa układ odpornościowy.
Wartość odniesienia dla elektroforezy (może się różnić w zależności od laboratorium): 0,72 do 1,27 g / dl; 11,1 do 18,8%
Wzrost gamma-globuliny: Wzrost zawartości białek frakcji gamma-globuliny występuje w przypadku infekcji, stanów zapalnych i chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. Ponadto może nastąpić wzrost w przypadku chłoniaka, marskości wątroby i szpiczaka mnogiego.
Spadek gamma-globuliny: Normalnie poziomy immunoglobulin są obniżone, gdy występuje niedobór układu odpornościowego spowodowany na przykład chorobami przewlekłymi.
