Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) opieka paliatywna to zestaw opieki nad osobą cierpiącą na poważną lub nieuleczalną chorobę, a także jego rodziną, w celu złagodzenia jego cierpienia, poprawy samopoczucia samopoczucie i jakość życia.
Rodzaje opieki, które mogą być zaangażowane, to:
- Fizyczne : stosowane w leczeniu objawów fizycznych, które mogą być niewygodne, takich jak na przykład ból, duszność, wymioty, osłabienie lub bezsenność;
- Psychologiczne : zadbaj o uczucia i inne negatywne objawy psychologiczne, takie jak cierpienie lub smutek;
- Społeczne : oferuj wsparcie w zarządzaniu konfliktami lub przeszkodami społecznymi, które mogą osłabić opiekę, na przykład brak osoby, która zapewniłaby opiekę;
- Duchowe : rozpoznawanie i wsparcie w takich kwestiach, jak oferowanie pomocy religijnej lub przewodnictwo w odniesieniu do sensu życia i śmierci.
Cała ta opieka nie może być oferowana tylko przez lekarza, konieczne jest, aby istniał zespół złożony z lekarzy, pielęgniarek, psychologów, pracowników socjalnych i kilku innych profesjonalistów, takich jak fizjoterapeuci, terapeuci zajęciowi, dietetycy i kapelan lub inny przedstawiciel duchowy.
W Brazylii opieka paliatywna jest już oferowana przez wiele szpitali, zwłaszcza z usługami onkologicznymi, jednak najlepiej byłoby, gdyby opieka ta była dostępna w szpitalach ogólnych, poradniach ambulatoryjnych, a nawet w domu.
Kto potrzebuje opieki paliatywnej
Opieka paliatywna jest wskazana dla wszystkich osób cierpiących na chorobę zagrażającą życiu, która z czasem pogarsza się i jest również nazywana chorobą nieuleczalną.
Zatem nie jest prawdą, że troski te są wykonywane, gdy nie ma już „nic do zrobienia”, ponieważ nadal można zaoferować podstawową opiekę dla dobrego samopoczucia i jakości życia osoby, niezależnie od jej długości życia.
Niektóre przykłady sytuacji, w których stosowana jest opieka paliatywna, czy to dla dorosłych, osób starszych czy dzieci, obejmują:
- Rak;
- Degeneracyjne choroby neurologiczne, takie jak choroba Alzheimera, Parkinsona, stwardnienie rozsiane lub stwardnienie zanikowe boczne;
- Inne przewlekłe choroby zwyrodnieniowe, takie jak ciężkie zapalenie stawów;
- Choroby prowadzące do niewydolności narządów, takie jak między innymi przewlekła choroba nerek, terminalna choroba serca, choroba płuc, choroba wątroby;
- Zaawansowany AIDS;
- Wszelkie inne sytuacje zagrażające życiu, takie jak ciężki uraz głowy, nieodwracalna śpiączka, choroby genetyczne lub nieuleczalne choroby wrodzone.
Opieka paliatywna służy również opiece i wspieraniu bliskich osób cierpiących na te choroby, oferując wsparcie w zakresie opieki, rozwiązywania problemów społecznych i lepszego opracowania żałoby, takich jak poświęcenie się opieka nad kimś lub radzenie sobie z możliwością utraty bliskiej osoby są trudne i mogą powodować wiele cierpienia członków rodziny.
Jaka jest różnica między opieką paliatywną a eutanazją?
Podczas gdy eutanazja proponuje przewidywanie śmierci, opieka paliatywna nie wspiera tej praktyki, która jest nielegalna w Brazylii. Jednak nie chcą też odkładać śmierci, proponują raczej pozwolić nieuleczalnej chorobie podążać jej naturalną drogą i w tym celu oferuje wszelkie wsparcie, aby uniknąć wszelkiego cierpienia i go leczyć, powodując godny koniec życia. Dowiedz się, jakie są różnice między eutanazją, ortotanazją i dystanazją.
Stąd, mimo braku aprobaty dla eutanazji, opieka paliatywna nie wspiera również praktyki zabiegów uznawanych za daremne, czyli takich, które mają na celu jedynie przedłużenie życia człowieka, ale go nie wyleczy, powodując ból i inwazję Prywatność.
Jak uzyskać opiekę paliatywną
Opieka paliatywna jest wskazana przez lekarza, jednak aby upewnić się, że jest wykonywana w odpowiednim czasie, ważne jest, aby porozmawiać z zespołem medycznym, który towarzyszy pacjentowi i wykazać zainteresowanie tego rodzaju opieką. Dlatego jasna i szczera komunikacja między pacjentem, rodziną i lekarzami na temat diagnozy i możliwości leczenia każdej choroby jest bardzo ważna dla zdefiniowania tych kwestii.
Istnieją sposoby na udokumentowanie tych testamentów za pomocą dokumentów zwanych „dyrektywami woli z góry”, które pozwalają danej osobie poinformować swoich lekarzy o opiece zdrowotnej, jakiej chce, lub której nie chce otrzymać, na wypadek, gdyby z jakiegokolwiek powodu się znalazła niezdolny do wyrażenia życzeń dotyczących leczenia.
W związku z tym Federalna Rada Lekarska ostrzega, że rejestracji przedterminowego zarządzenia woli lekarz towarzyszący pacjentowi może dokonać w swojej dokumentacji medycznej lub w dokumentacji medycznej, o ile jest to wyraźnie upoważnione, bez wymaganych świadków lub podpisów, jako lekarz, ze względu na swój zawód ma wiarę publiczną, a jego czyny mają skutki prawne i prawne.
Możliwe jest również spisanie i zarejestrowanie u notariusza dokumentu zwanego Vital Testament, w którym osoba może zadeklarować takie życzenia, określając na przykład chęć niepoddawania się procedurom, takim jak używanie aparatu oddechowego, karmienie rurkami lub przekazywanie na przykład poprzez zabieg resuscytacji krążeniowo-oddechowej. W dokumencie tym można również wskazać osobę pewną siebie do podejmowania decyzji o kierunku leczenia, gdy nie może już dokonywać swoich wyborów.
