Osobowość schizoidalna charakteryzuje się wyraźnym oderwaniem od relacji społecznych i preferencją do wykonywania innych czynności samodzielnie, odczuwanie niewielkiej lub żadnej przyjemności z wykonywania tych czynności.
To zaburzenie zwykle pojawia się we wczesnej dorosłości i leczenie należy rozpocząć jak najszybciej, aby uniknąć powikłań. Zwykle składa się z sesji psychoterapeutycznych i podania leków, jeśli towarzyszą im objawy lęku i depresji.
Jakie objawy
Według DSM, Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, charakterystycznymi objawami osoby ze schizoidalnym zaburzeniem osobowości są:
- Brak zainteresowania nawiązywaniem intymnych relacji, w tym byciem częścią rodziny;
- Preferowanie wykonywania czynności w samotności;
- Wyrażanie niewielkiego zainteresowania doświadczeniami seksualnymi z partnerem lub ich brak;
- Brak przyjemności wykonywania czynności;
- Nie ma bliskich ani zaufanych przyjaciół z wyjątkiem krewnych pierwszego stopnia;
- Obojętność podczas otrzymywania pochwał lub krytyki;
- Demonstracja chłodu i emocjonalnego dystansu.
Poznaj inne zaburzenia osobowości.
Możliwe przyczyny
Nie wiadomo jeszcze na pewno, jakie są przyczyny tego typu zaburzeń osobowości, ale uważa się, że może to być związane z czynnikami dziedzicznymi i doświadczeniami z dzieciństwa, ponieważ to w trakcie rozwoju dziecka uczy się interpretować sygnały z mediów społecznościowych i odpowiednio reagować.
Niektóre czynniki, które mogą zwiększać ryzyko cierpienia na to zaburzenie osobowości, to posiadanie członka rodziny ze schizoidalnym lub schizotypowym zaburzeniem osobowości lub schizofrenią. Dowiedz się, czym jest schizofrenia i jak się ją leczy.
Jak przebiega leczenie
Osoby z osobowością schizoidalną mogą rozwinąć inne zaburzenia osobowości, schizofrenię, depresję lub zaburzenia lękowe, dlatego leczenie należy rozpocząć, gdy tylko pojawią się pierwsze objawy.
Leczenie zazwyczaj odbywa się w formie sesji psychoterapeutycznych z psychologiem lub psychiatrą. W niektórych przypadkach, jeśli dana osoba rozwinie depresję lub zaburzenia lękowe, może być również konieczne zastosowanie leczenia farmakologicznego z lekami na lęk i depresję.
