Azotemia to zmiana biochemiczna charakteryzująca się obecnością we krwi, surowicy lub osoczu wysokich stężeń produktów azotowych, takich jak mocznik, kreatynina, kwas moczowy i białka, które mogą zaburzać szybkość przesączania kłębuszkowego, aw konsekwencji prowadzić do postępującego i prawdopodobnie na stałe w nerkach.
Ta zmiana może być wynikiem dowolnego stanu, który zaburza krążenie krwi w nerkach, takiego jak na przykład niewydolność serca, odwodnienie, krwotok lub guzy dróg moczowych. Ważne jest, aby poziom tych substancji został szybko zidentyfikowany, aby lekarz mógł rozpocząć odpowiednie leczenie w przypadku.
Główne przyczyny
Azotemię można podzielić ze względu na jej przyczynę na:
- Azotemia przednerkowa : Nagromadzenie substancji azotowych występuje z powodu sytuacji, które zmniejszają objętość krwi, zakłócając dopływ krwi do nerek, takich jak niewydolność serca, ostre odwodnienie, krwotok, dieta bogata w białko i zwiększone stężenie kortyzolu z powodu na jakąś chorobę podstawową.
- Azotemia nerkowa : W tym typie azotemii dochodzi do akumulacji substancji azotowych w wyniku niewydolności procesu wydalania tych substancji przez nerki, co prowadzi do wzrostu stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu. Azotemia nerkowa występuje zwykle z powodu niewydolności nerek, martwicy kanalików i kłębuszkowego zapalenia nerek.
- Azotemia pozanerkowa: Ten typ azotemii charakteryzuje się nieproporcjonalnym wzrostem mocznika w porównaniu do kreatyniny z powodu zmian w przepływie moczu lub niedrożności dróg wydalniczych, które mogą być spowodowane na przykład kamicą nerkową lub guzem układu moczowego.
Obecność mocznika i kreatyniny we krwi jest normalna, jednak w przypadku jakichkolwiek zmian w nerkach lub zakłócających krążenie krwi stężenie tych substancji może wzrosnąć, aby były toksyczne dla organizmu, co może skutkować trwałym uszkodzeniem nerek.
Objawy azotemii
Azotemia może powodować pewne objawy, zwane w tych przypadkach mocznicą. Główne objawy to:
- Zmniejszenie całkowitej objętości moczu;
- Blada skóra;
- Pragnienie i suchość w ustach;
- Nadmierne zmęczenie;
- Drżenie;
- Brak apetytu;
- Ból brzucha.
Oprócz tych objawów mogą również wystąpić trudności z koncentracją i uwagą, dezorientacja psychiczna i zmiana koloru moczu. Zrozum, czym jest mocznica.
Jak postawiono diagnozę
Diagnozę azotemii przeprowadza się na podstawie testów laboratoryjnych, głównie pomiaru mocznika i kreatyniny we krwi. Ponadto ważne jest sprawdzenie poziomu białek całkowitych i kwasu moczowego we krwi, oprócz 24-godzinnego badania moczu, które pozwala ocenić czynność nerek. Dowiedz się, jak wygląda 24-godzinny test moczu.
Jak traktować
Leczenie azotemii ma na celu zmniejszenie stężenia związków azotu we krwi i złagodzenie wszelkich innych towarzyszących objawów, unikając trwałego uszkodzenia nerek. Zatem, w zależności od przyczyny i rodzaju azotemii, nefrolog może wskazać najlepszy rodzaj leczenia.
Lekarz może zalecić podawanie bezpośrednio do żyły płynów w celu zwiększenia objętości krwi, a tym samym zmniejszenia stężenia związków azotowych we krwi. Ponadto lekarz może zalecić stosowanie leków moczopędnych, które zmniejszają stężenie potasu we krwi lub antybiotyków, w przypadku infekcji mogącej wywołać azotemię.
Ważne jest utrzymanie zdrowych nawyków, poprzez regularne ćwiczenia i zdrowe odżywianie, ograniczenie spożycia pokarmów bogatych w potas i białko, a także zwiększenie spożycia warzyw. Dowiedz się, co jeść, aby poprawić czynność nerek.
