Janaúba: Do czego służy i jak go używać

Janaúba to roślina lecznicza znana również jako janaguba, tiborna, jaśmin-mango, pau santo i rabiva. Ma szerokie, zielone liście, białe kwiaty i wytwarza lateks o właściwościach leczniczych i bakteriobójczych.

Janaúba może być stosowany w leczeniu czyraków i wrzodów żołądka, na przykład ze względu na jego właściwości przeciwzapalne lub lecznicze. Janauba można znaleźć na niektórych rynkach iw sklepach ze zdrową żywnością, a jej nazwa naukowa to  Himatanthus drasticus (Mart.) Plumel .

Janaúba: Do czego służy i jak go używać

Do czego służy Janaúba

Janaúba ma właściwości przeczyszczające, przeciwbólowe, przeciwbakteryjne, odrobaczające, przeciwzapalne, gojące i immunostymulujące. Zatem janauba może być używana do:

  • Zmniejszyć gorączkę;
  • Leczą wrzody żołądka;
  • Pomoc w leczeniu zapalenia żołądka;
  • Zwalczanie infekcji robakami jelitowymi;
  • Leczyć czyraka;
  • Złagodzić objawy zwichnięcia;
  • Przyspiesza proces gojenia się ran;
  • Wzmacnia układ odpornościowy;
  • Pomaga w leczeniu opryszczki.

Chociaż nie zostało to udowodnione naukowo, powszechnie uważa się, że janauba może być również stosowana przeciwko AIDS i niektórym typom raka.

Janauba Milk

Część używana w Janaúba to lateks, który jest wydobywany z pnia rośliny. Rozpuszczony w wodzie lateks daje mleko janauba, które można stosować doustnie, w okładach lub pod prysznic do zabiegów w jamie pochwy lub odbytu. 

Aby zrobić mleko Janaúba, wystarczy je rozcieńczyć wodą. Następnie użyj 18 kropli mleka na litr zimnej wody i rozcieńczyć. Zaleca się spożyć dwie łyżki stołowe po śniadaniu, dwie po obiedzie i dwie po obiedzie.

Nie zaleca się jego stosowania przeciwko AIDS i rakowi, ponieważ mogą one zmniejszyć skuteczność chemioterapii. 

Skutki uboczne i przeciwwskazania

Janauba należy stosować wyłącznie pod nadzorem lekarza, ponieważ stosowany w dawkach większych niż 36 kropli ekstraktu może działać toksycznie na wątrobę i nerki. Ponadto, mleko janauba powinno być stosowane wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza, aby uniknąć toksycznych skutków i zakłóceń w leczeniu niektórych chorób, takich jak na przykład rak.