Rzęsistkowica jest chorobą przenoszoną drogą płciową, charakteryzującą się obecnością żółtawej lub zielonkawej wydzieliny i swędzeniem u kobiet i zwykle przebiega bezobjawowo u mężczyzn. Leczenie rzęsistkowicy przeprowadza się antybiotykami, takimi jak metronidazol i tinidazol, zgodnie z zaleceniami lekarza ginekologa w przypadku kobiet lub urologa w przypadku mężczyzn.
Ponieważ rzęsistkowica jest chorobą łatwo przenoszalną, zaleca się, aby oboje partnerzy przeprowadzali leczenie w tym samym czasie, ponieważ nawet jeśli nie ma objawów, możliwe jest, że pasożyt, który powoduje chorobę, zaraża już obu. Ponadto, aby zapewnić pożądane działanie antybiotyków, należy unikać picia alkoholu do 24 godzin po przyjęciu metronidazolu lub 3 dni po przyjęciu tynidazolu. Objawy rzęsistkowicy zwykle ustępują w ciągu 1 tygodnia od rozpoczęcia leczenia.
Najczęściej używane środki zaradcze
Leczenie rzęsistkowicy odbywa się za pomocą antybiotyków, zgodnie z zaleceniami lekarza, dwa razy dziennie przez 5 do 7 dni lub jednorazowo. Najczęściej używane środki zaradcze to:
- Tinidazol: ten lek ma działanie antybiotykowe i przeciwpasożytnicze, jest w stanie zniszczyć i zapobiec namnażaniu się mikroorganizmu, jest szeroko stosowany w leczeniu infekcji. Stosowanie tego leku powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami lekarza;
- Metronidazol: ginekolog może zażądać stosowania metronidazolu w tabletce, co zwykle stosuje się przez 5 do 7 dni w dwóch dawkach lub jednej dawce dobowej, lub w postaci kremu, który jest nakładany bezpośrednio do pochwy raz dziennie. zgodnie z zaleceniami lekarza.
W trakcie leczenia zaleca się spożywanie napojów alkoholowych, gdyż może to powodować złe samopoczucie, wymioty, nudności i bóle brzucha. Partnerkę również należy leczyć, nawet jeśli nie ma żadnych objawów, aby nie było szansy na ponowne zakażenie.
Ważne jest również, aby podczas leczenia nie uprawiać seksu. I nawet po ustąpieniu objawów należy unikać posiadania wielu partnerów seksualnych, zawsze używać prezerwatywy i obserwować obecność wydzieliny, aby mieć pewność, że infekcja nie powtórzy się. W przypadku zauważenia nieprawidłowego rozładowania ważne jest, aby udać się do ginekologa. Dowiedz się, co oznacza każdy kolor wydzieliny z pochwy.
Ponadto nie zaleca się leczenia metronidazolem lub tynidazolem kobietom ciężarnym w pierwszym trymestrze ciąży.
Opcja domowej roboty
Domowym sposobem leczenia rzęsistkowicy jest mycie pochwy herbatą pau d'arco. Pau d'arco to roślina lecznicza o właściwościach przeciwwirusowych i antybiotycznych, zdolna do eliminacji Trichomonas vaginalis . Herbatę przygotowuje się z 1 litra wody i 3 łyżek suszonych liści. Po gotowaniu przez około 10 minut i odcedzeniu można przystąpić do mycia. Zobacz inne domowe sposoby na upławy.
Możliwe powikłania rzęsistkowicy
Powikłania tej choroby są rzadkie, jednak ze względu na stan zapalny wywołany rzęsistkowicą osoby z tą infekcją są narażone na zwiększone ryzyko nabycia:
- HIV;
- Rzeżączka;
- Chlamydia;
- Bakteryjne zapalenie pochwy.
Ponadto, jeśli infekcja wystąpi w czasie ciąży i nie ma odpowiedniego leczenia, istnieje zwiększone ryzyko przedwczesnego porodu lub pojawienia się wad rozwojowych u dziecka. Zobacz objawy rzęsistkowicy u mężczyzn i kobiet.
Oznaki poprawy rzęsistkowicy
Oznaki poprawy rzęsistkowicy pojawiają się po około 2-3 dniach od rozpoczęcia leczenia i obejmują na przykład złagodzenie świądu, ustąpienie wydzieliny, zmniejszenie zaczerwienienia i zmniejszenie częstego parcia na mocz.
Oznaki nasilającej się rzęsistkowicy
Oznaki zaostrzenia rzęsistkowicy pojawiają się, gdy pacjent nie rozpoczyna właściwego leczenia, a zatem mogą obejmować nasilone zaczerwienienie okolic intymnych, brzydki zapach, obrzęk lub pojawienie się ran. Ponadto kobiety w ciąży z rzęsistkowicą, które nie rozpoczną odpowiedniego leczenia, mogą mieć inne poważne powikłania, takie jak przedwczesny poród lub przeniesienie choroby na dziecko podczas porodu.
