Choroby weneryczne, obecnie nazywane infekcjami przenoszonymi drogą płciową lub chorobami przenoszonymi drogą płciową, to choroby przenoszone przez stosunek ustny, pochwowy lub analny bez zabezpieczenia, czyli bez prezerwatywy, nawet jeśli nie ma wyraźnych i charakterystycznych objawów choroby, jest to możliwe przeniesienie do partnera seksualnego.
Głównymi chorobami przenoszonymi drogą płciową są rzeżączka, kiła, chlamydia, zakażenie HPV i HIV, dlatego ważne jest, aby wykryć zakażenie, najlepiej we wczesnych stadiach choroby, ponieważ możliwe jest rozpoczęcie leczenia wkrótce potem i zwiększenie prawdopodobieństwa wyleczenia. Ważne jest, aby leczenie wykonywała para, ponieważ nawet jeśli nie ma oznak i objawów choroby, może dojść do przeniesienia i infekcji.
Główne choroby weneryczne
Istnieje kilka chorób, które mogą być przenoszone drogą płciową, z których najważniejsze to:
1. HIV
Zakażenie wirusem HIV to choroba przenoszona drogą płciową, która jest łatwo przenoszona podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia, ale wirus może być również przenoszony przez kontakt z krwią osoby zakażonej lub przez używanie strzykawek i igieł, w których co najmniej jedna osoba jest nosicielem wirusa.
Główne objawy: Objawy zakażenia wirusem HIV są trudne do zidentyfikowania, ponieważ mogą być podobne do grypy, początku choroby. Niektóre z objawów, które mogą pojawić się po około 2 tygodniach od kontaktu z wirusem, to na przykład bóle głowy, niska gorączka, nocne poty, zapalenie węzłów chłonnych, owrzodzenia i owrzodzenia jamy ustnej, nadmierne zmęczenie i ból gardła. Jednak u niektórych osób choroba może milczeć przez ponad 10 lat.
Jak wygląda leczenie: Leczenie zakażenia wirusem HIV odbywa się za pomocą kombinacji leków przeciwretrowirusowych, które zmniejszają tempo replikacji wirusa, zwiększają liczbę komórek w układzie odpornościowym i kontrolują chorobę. Ważne jest, aby leczenie było prowadzone zgodnie z zaleceniami lekarza i zawsze używaj prezerwatywy, aby uniknąć przeniesienia wirusa. Zobacz, jak należy leczyć HIV.
2. Rzeżączka
Rzeżączka to infekcja wywoływana przez bakterię Neisseria gonorrhoeae, która może być przenoszona drogą płciową i którą można łatwo zwalczyć za pomocą leczenia wskazanego przez lekarza. Jeśli jednak infekcja jest wywoływana przez oporne bakterie, popularnie zwane supergonorrhea, leczenie może być bardziej skomplikowane.
Główne objawy: Objawy rzeżączki pojawiają się zwykle około 10 dni po kontakcie z bakteriami, z których główne to ból i pieczenie przy oddawaniu moczu oraz dolegliwości brzuszne. Zakażeni mężczyźni mogą również mieć obolałe jądra, stan zapalny skóry prącia i żółtawy płyn wyciekający z prącia, podczas gdy kobiety mogą odczuwać krwawienie między miesiączkami i po stosunku oraz podobne żółtawe wydzieliny. połóż to.
Jak wygląda leczenie: Leczenie rzeżączki powinno być wykonywane przez parę, ponieważ nawet jeśli nie ma żadnych objawów, istnieje ryzyko przeniesienia. Stosowanie antybiotyków, takich jak azytromycyna lub ceftriakson, jest zwykle wskazane w celu wyeliminowania bakterii i ważne jest, aby leczenie było prowadzone zgodnie z zaleceniami lekarza, nawet jeśli nie ma więcej objawów, aby mieć pewność, że bakterie zostały faktycznie wyeliminowane. .
Chociaż rzeżączka ma lekarstwo, osoba nie rozwija odporności na tę chorobę, to znaczy może ponownie chorować, jeśli wejdzie w kontakt z bakteriami. Dlatego ważne jest, aby prezerwatywa była używana we wszystkich stosunkach seksualnych.
Dowiedz się, jak leczy się rzeżączkę.
3. Chlamydia
Chlamydia jest jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową i jest wywoływana przez bakterię Chlamydia trachomatis , która może zarażać zarówno mężczyzn, jak i kobiety podczas stosunku ustnego, analnego i pochwowego bez zabezpieczenia. U mężczyzn częściej infekcja dotyczy cewki moczowej, odbytnicy czy gardła, u kobiet zaś infekcja szyjki macicy i odbytnicy.
Główne objawy: Objawy chlamydii mogą pojawić się do 3 tygodni po kontakcie z bakteriami, ale nawet jeśli nie ma żadnych objawów, osoba może przenosić bakterie. Główne objawy infekcji to ból i pieczenie podczas oddawania moczu, ból lub krwawienie podczas stosunku, ból w okolicy miednicy, wydzielina z pochwy u kobiet, obrzęk jąder i zapalenie cewki moczowej u mężczyzn . Zobacz, jak rozpoznać chlamydię.
Jak wygląda leczenie: Leczenie chlamydii musi być prowadzone przez parę, nawet jeśli partner nie wykazuje objawów, zaleca się stosowanie antybiotyków w celu wyeliminowania bakterii, unikając przenoszenia. Chociaż leczenie jest w stanie wyleczyć chorobę, osoba nie rozwija odporności, dlatego ważne jest, aby kontynuować stosowanie prezerwatywy, aby zapobiec ponownemu wystąpieniu infekcji.
4. Kiła
Syfilis, zwany także rakiem twardym, jest wywoływany przez bakterię Treponema pallidum, która jest przenoszona podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia i która jest często niezauważana, tylko wtedy, gdy choroba jest już w bardziej zaawansowanych stadiach, zwana kiłą trzeciorzędową. Dzieje się tak, ponieważ objawy przedmiotowe i podmiotowe są często mylone z objawami innych chorób i ustępują po pewnym czasie.
Główne objawy: Pierwszym objawem kiły jest pojawienie się rany, która nie boli, nie swędzi ani nie powoduje dyskomfortu w okolicy narządów płciowych i ustępuje samoistnie bez leczenia. Kilka tygodni po zniknięciu tej rany pojawiają się inne objawy, jeśli nie zostanie zidentyfikowana i leczona, takie jak czerwone plamy na skórze, ustach, dłoniach i podeszwach, bóle mięśni, ból gardła, utrata masy ciała i brak na przykład apetyt, który może również zniknąć z czasem. Jednak ustąpienie objawów nie oznacza, że bakterie zostały usunięte z organizmu i choroba jest wyleczona, ważne jest, aby dana osoba zgłosiła się do lekarza w celu zidentyfikowania choroby i rozpoczęcia odpowiedniego leczenia. Zobacz więcej o objawach kiły.
Sposób leczenia: Leczenie kiły powinna wykonywać para, stosując antybiotyki, takie jak benzatynowa penicylina, znana jako benzetacyl, która działa poprzez zmniejszenie tempa proliferacji bakterii i sprzyjanie jej eliminacji. Czas trwania leczenia zależy od stadium zakażenia oraz ilości bakterii obecnych w organizmie i może się różnić w zależności od osoby. Ponadto, nawet jeśli za pomocą testów zweryfikuje się, że ilość bakterii w organizmie jest niewykrywalna, konieczne jest użycie prezerwatywy, ponieważ osoba nie uzyskuje odporności.
Dowiedz się więcej o syfilisie, oglądając następujący film:
5. Weneryczny limfogranuloma
Chłoniak ziarniniakowy weneryczny, znany również jako LGV lub muł, jest również chorobą wywoływaną przez bakterię Chlamydia trachomatis, która jest przenoszona z jednej osoby na drugą w wyniku stosunku płciowego bez zabezpieczenia i występuje częściej u mężczyzn. Rozpoznanie LGV przeprowadza się na podstawie oceny objawów przedmiotowych i podmiotowych prezentowanych przez osobę oraz wyniku uzupełniających badań laboratoryjnych.
Główne objawy: W LGV bakteria dociera do genitaliów i węzłów chłonnych znajdujących się w pachwinie, co prowadzi do pojawienia się zapalnych i wypełnionych płynem ran w okolicy narządów płciowych. Oprócz ran można zauważyć gorączkę, złe samopoczucie, bóle głowy, stany zapalne odbytu i obrzęk w pachwinie.
Sposób leczenia: Leczenie wenerycznego ziarniaka limfatycznego przeprowadza się za pomocą antybiotyków, które należy stosować zgodnie ze wskazaniami. Ponadto ważne jest, aby zwracać uwagę na higienę intymną i używać prezerwatyw we wszystkich stosunkach seksualnych.
6. HPV
HPV, zwany również condyloma acuminata, jest chorobą przenoszoną drogą płciową wywoływaną przez wirusa brodawczaka ludzkiego, który jest wysoce zaraźliwy i może być przenoszony podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia poprzez kontakt ze zmianami chorobowymi lub wydzielinami osoby zakażonej. Choroba ma przewlekłą ewolucję iw niektórych przypadkach, jeśli nie zostanie zidentyfikowana i leczona, może rozwinąć się w raka szyjki macicy u kobiet.
Główne objawy: Głównym objawem zakażenia HPV jest pojawienie się brodawek w okolicy narządów płciowych, które ze względu na swój wygląd nazywane są popularnie grzebieniem koguta. Brodawki te mogą być duże lub małe, w kolorze skóry, różowym lub brązowawym i mogą pojawiać się wraz z innymi objawami, takimi jak swędzenie i dyskomfort w okolicy narządów płciowych oraz krwawienie podczas stosunku, jednak objawy te występują rzadko.
Jak wygląda leczenie: Leczenie HPV ma na celu złagodzenie objawów i leczenie zmian chorobowych, ponieważ istniejące środki nie są w stanie wyeliminować wirusa. Dlatego ważne jest, aby nawet jeśli zmiany ustąpiły, stosować prezerwatywę, ponieważ osoba nadal może być nosicielem wirusa i przekazać go komuś innemu. Zwykle lekarz zaleca stosowanie maści przeciwgrzybiczych i przeciwżerkowych, takich jak Podofilox lub Imiquimod, a także leków wzmacniających układ odpornościowy, a także kauteryzację w celu wyeliminowania brodawek.
środki wzmacniające układ odpornościowy, oprócz przeprowadzania kauteryzacji w celu wyeliminowania brodawek.
HPV jest uleczalny, gdy układ odpornościowy naturalnie usuwa wirusa, bez pojawienia się oznak lub objawów infekcji. Zrozum, kiedy HPV jest uleczalny.
7. Wirusowe zapalenie wątroby typu B
Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest wywoływane przez wirus zapalenia wątroby typu B i może być przenoszone podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia, ponieważ wirus ten można znaleźć we krwi, nasieniu i wydzielinie z pochwy i może być łatwo przenoszony podczas stosunku płciowego.
Jednak zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B może również wystąpić na inne sposoby, takie jak kontakt z krwią lub wydzielinami osoby zakażonej, dzielenie się przedmiotami osobistymi, takimi jak żyletka, czy użycie materiałów skażonych krew lub wydzieliny, takie jak strzykawki i igły używane podczas wstrzykiwania narkotyków lub wykonywania tatuaży. Dowiedz się więcej o wirusowym zapaleniu wątroby typu B.
Główne objawy: Objawy wirusowego zapalenia wątroby typu B zwykle pojawiają się około 1 do 3 miesięcy po kontakcie z wirusem i są zwykle związane ze zmianami w wątrobie, ponieważ wirus ten ma predyspozycje do tego narządu. W związku z tym można zauważyć nudności, wymioty, gorączkę, zażółcenie oczu i skóry, bóle brzucha, ciemny mocz i jasne stolce.
Jednak niektórzy ludzie mogą nie wykazywać oznak lub objawów choroby, ponieważ są diagnozowani tylko na podstawie określonych badań krwi w kierunku zapalenia wątroby typu B.
Sposób leczenia: Leczenie zapalenia wątroby typu B odbywa się w zależności od stopnia zaawansowania choroby, w większości przypadków wskazany jest jedynie odpoczynek i nawodnienie, ponieważ wirus może zostać usunięty przez organizm. Jednak w cięższych przypadkach może być zalecane zastosowanie niektórych leków przeciwwirusowych i immunomodulujących, takich jak interferon i lamiwudyna.
Wirusowe zapalenie wątroby typu B to choroba, której można zapobiec poprzez szczepienie, w którym pierwsza dawka podawana jest w pierwszych 12 godzinach życia dziecka, a kolejne w pierwszym i 6 miesiącu życia, łącznie 3 dawki. Jednak nawet jeśli podano wszystkie dawki, ważne jest, aby używać prezerwatywy, aby zapobiec również innym chorobom przenoszonym drogą płciową. Dowiedz się więcej o szczepionce przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
8. Opryszczka narządów płciowych
Opryszczka narządów płciowych jest wywoływana przez wirusa opryszczki przenoszonego z człowieka na człowieka poprzez seks bez zabezpieczenia, kiedy wchodzi w kontakt z płynem uwalnianym z pęcherzy, które powstają w okolicy narządów płciowych z powodu obecności wirusa.
Główne objawy: Głównym objawem opryszczki narządów płciowych jest pojawienie się pęcherzy w okolicy narządów płciowych, około 10 do 15 dni po kontakcie z wirusem, co może prowadzić do pieczenia, bólu i dyskomfortu w okolicy. Te pęcherze zwykle pękają i powodują niewielkie rany w tym miejscu. Obecność ran w tym miejscu może sprzyjać przedostawaniu się innych mikroorganizmów do organizmu, powodując wtórne infekcje. Dowiedz się, jak rozpoznać objawy opryszczki narządów płciowych.
Jak przebiega leczenie: Leczenie opryszczki narządów płciowych odbywa się przy użyciu leków przeciwwirusowych, takich jak Acyklowir i Walacyklowir, które można stosować w postaci maści lub tabletek, a które działają poprzez zmniejszenie szybkości replikacji wirusa i ryzyka przeniesienia dla innych ludzi. Ponadto, ponieważ pęcherze mogą powodować ból i dyskomfort, lekarz może również wskazać zastosowanie maści znieczulających.
Jak ominąć
Głównym sposobem zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową jest stosowanie prezerwatyw podczas każdego stosunku płciowego, nawet jeśli nie ma penetracji, ponieważ jeśli jedna z osób jest zarażona, do przeniesienia zakażenia może wystarczyć tylko kontakt z błoną śluzową lub zmianami chorobowymi. czynnik zakaźny.
Oprócz używania prezerwatyw, jednym ze sposobów zapobiegania HPV są szczepienia, które są udostępniane przez SUS dla dziewcząt w wieku od 9 do 14 lat i chłopców w wieku od 11 do 14 lat. Istnieje również szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, którą podaje się w trzech dawkach. Jednak nawet jeśli podano wszystkie dawki szczepionek, ważne jest, aby nadal stosować prezerwatywy, ponieważ gwarantuje to ochronę przed innymi zakażeniami przenoszonymi drogą płciową.
Dowiedz się, jak prawidłowo używać prezerwatywy i wyjaśnij główne wątpliwości, oglądając następujący film:
