Badanie mocznika to jedno z badań krwi zleconych przez lekarza, które ma na celu sprawdzenie ilości mocznika we krwi, aby stwierdzić, czy nerki i wątroba funkcjonują prawidłowo.
Mocznik to substancja wytwarzana przez wątrobę w wyniku metabolizmu białek z pożywienia. Po przemianie materii mocznik krążący we krwi jest filtrowany przez nerki i wydalany z moczem. Jednak gdy występują problemy z wątrobą lub nerkami, lub gdy stosujesz dietę bogatą w białko, wzrasta ilość krążącego we krwi mocznika, co jest charakterystyczne dla mocznicy, która jest toksyczna dla organizmu. Naucz się rozpoznawać objawy mocznicy.
W większości przypadków badanie mocznika wymagane jest razem z innymi badaniami, głównie kreatyniny, ponieważ umożliwia lepszą ocenę funkcjonowania nerek w zakresie filtracji krwi.
Wartości odniesienia dla testu mocznika
Wartości testu mocznika mogą się różnić w zależności od laboratorium i techniki zastosowanej do dozowania, jednak normalnie brane są pod uwagę wartości odniesienia:
- Dla dzieci do 1 roku : od 9 do 40 mg / dl;
- Dla dzieci powyżej 1 roku : od 11 do 38 mg / dl;
- Dla dorosłych : od 13 do 43 mg / dl.
Aby wykonać badanie mocznika nie jest konieczne pościć ani wykonywać żadnego innego preparatu, a badanie polega na pobraniu niewielkiej ilości krwi, która jest wysyłana do laboratorium do analizy.
Co oznacza wynik egzaminu
Wynik testu mocznika musi zostać oceniony przez lekarza, który zlecił badanie wraz z innymi zleconymi badaniami, przy czym wynik jest uważany za normalny, gdy mieści się w wartościach odniesienia.
1. Wysoka zawartość mocznika
Wzrost stężenia mocznika we krwi może świadczyć o tym, że istnieje duża ilość mocznika jest metabolizowana przez wątrobę lub że nerki nie pracują prawidłowo, ze zmianami w procesie filtracji krwi. Niektóre sytuacje, które mogą prowadzić do zwiększenia stężenia mocznika we krwi, to:
- Niewydolność nerek;
- Zmniejszony dopływ krwi do nerek, który może być spowodowany np. Zastoinową niewydolnością serca i zawałem;
- Poważne oparzenia;
- Odwodnienie;
- Dieta bogata w białko.
Z tego powodu ważne jest rozpoznanie choroby i rozpoczęcie odpowiedniego leczenia, a wskazaniem może być zastosowanie leków kontrolujących ciśnienie i ilość moczu lub dializy, co zwykle jest wskazane w najcięższych przypadkach, gdy zmieniane są także inne parametry.
Gdy zwiększony poziom mocznika jest np. Konsekwencją odwodnienia, zaleca się zwiększenie spożycia dużej ilości płynów w ciągu dnia, ponieważ umożliwia to normalizację poziomu mocznika we krwi. W przypadku zwiększonego mocznika spowodowanego jedzeniem, zaleca się dostosowanie diety, najlepiej z pomocą dietetyka, gdyż dzięki temu można poznać najbardziej odpowiednią żywność bez ryzyka wystąpienia niedoborów żywieniowych.
2. Niska zawartość mocznika
Spadek ilości mocznika we krwi zwykle nie jest powodem do niepokoju, co może być spowodowane brakiem białka w diecie, niedożywieniem, ciążą, niską wchłanialnością jelita lub niezdolnością wątroby do metabolizowania białka, jak w przypadku niewydolności wątroby.
Kiedy egzamin jest wskazany
Lekarz zleca badanie mocznika w celu oceny czynności nerek oraz monitorowania odpowiedzi na leczenie i progresji chorób nerek. Badanie można również zlecić, gdy dana osoba ma objawy mocznicy lub problemów z nerkami, takie jak na przykład nadmierne zmęczenie, problemy z moczem, podwyższone ciśnienie krwi, mocz z pianą lub krwią lub obrzęk nóg.
Dlatego oprócz zażądania dawki mocznika, można również zalecić podanie kreatyniny, sodu, potasu i wapnia. Ponadto można wskazać 24-godzinne badanie moczu, które należy rozpocząć po pobraniu krwi do badania, aby sprawdzić ilość mocznika wydalanego z moczem. Dowiedz się, jak działa 24-godzinny test moczu.
