7 głównych zaburzeń odżywiania

Zaburzenia odżywiania charakteryzują się zmianami w sposobie odżywiania, zwykle spowodowanymi nadmierną troską o wagę i wygląd ciała. Mogą mieć takie cechy, jak spędzanie kilku godzin bez jedzenia, częste stosowanie środków przeczyszczających i unikanie jedzenia w miejscach publicznych.

Zaburzenia odżywiania mogą powodować poważne konsekwencje, takie jak problemy z nerkami, sercem, a nawet śmierć. Na ogół pojawiają się częściej u kobiet, zwłaszcza w okresie dojrzewania, i często wiążą się z problemami takimi jak lęk, depresja i zażywanie narkotyków.

Oto 7 najważniejszych zaburzeń odżywiania.

1. Anoreksja

7 głównych zaburzeń odżywiania

Anoreksja lub jadłowstręt psychiczny to zaburzenie, w którym dana osoba zawsze widzi nadwagę, nawet jeśli ma wyraźną niedowagę lub jest niedożywiony. Istnieje intensywny strach przed przybraniem na wadze i obsesja na punkcie utraty wagi, której główną cechą jest odrzucenie jakiegokolwiek rodzaju żywności.

Główne objawy: patrzenie w lustro i uczucie otyłości, niejedzenie, aby nie przybrać na wadze, liczenie kalorii z posiłku przed jedzeniem, unikanie jedzenia w miejscach publicznych, nadmierne ćwiczenia w celu utraty wagi oraz przyjmowanie leków odchudzających. Biorę test, żeby sprawdzić, czy to anoksja.

Leczenie: podstawą leczenia anoreksji jest psychoterapia, która pomoże poprawić zachowanie w odniesieniu do jedzenia i samego organizmu, a może okazać się konieczne stosowanie leków przeciw lękowi i depresji. Ponadto musi istnieć monitorowanie odżywiania, aby kierować zdrowym odżywianiem i stosowanie suplementów diety w celu uzupełnienia niedoborów składników odżywczych w organizmie.

2. Bulimia

7 głównych zaburzeń odżywiania

Bulimia charakteryzuje się częstymi epizodami napadowego objadania się, podczas których następuje spożywanie dużych ilości pożywienia, a następnie zachowania kompensacyjne, takie jak wymuszanie wymiotów, stosowanie środków przeczyszczających lub moczopędnych, brak jedzenia i nadmierne ćwiczenia fizyczne w celu kontrolowania wagi.

Główne objawy: przewlekłe zapalenie gardła, refluks żołądkowy, próchnica i tkliwość zębów, dużo ćwiczeń, ćwiczenia w dużych ilościach w ukryciu, odwodnienie i problemy żołądkowo-jelitowe.

Leczenie: odbywa się również z monitorowaniem psychologicznym w celu odwrócenia zachowania związanego z monitorowaniem pożywienia i odżywiania, aby uzyskać wytyczne dotyczące adekwatności diety i równowagi składników odżywczych. Ponadto może być konieczne stosowanie leków przeciwlękowych i kontrolujących wymioty. Zobacz więcej o leczeniu bulimii.

3. Przymus żywieniowy

7 głównych zaburzeń odżywiania

Główną cechą napadowego objadania się są częste epizody przejadania się, nawet jeśli nie jesteś głodny. Występuje utrata kontroli nad tym, co jeść, ale nie ma zachowania kompensacyjnego, takiego jak wymioty lub stosowanie środków przeczyszczających.

Główne objawy:  przejadanie się, nawet gdy nie jesteś głodny, trudności z zaprzestaniem jedzenia, zbyt szybkie jedzenie, spożywanie dziwnych potraw, takich jak surowy ryż lub mrożona fasola, nadwaga.

Leczenie: należy monitorować psychologię, aby pomóc zidentyfikować przyczyny epizodów napadowego objadania się i odzyskać kontrolę nad jedzeniem. Monitorowanie odżywiania jest również często wymagane w celu kontrolowania wagi i prawdopodobnych problemów zdrowotnych związanych z zaburzeniem, takich jak wysoki poziom cholesterolu i tłuszcz wątrobowy.

4. Ortoreksja

7 głównych zaburzeń odżywiania

Ortoreksja to przesadna troska o to, co jesz, prowadząca do obsesji, aby zawsze jeść we właściwy sposób, ze zdrową żywnością i ekstremalną kontrolą kalorii i jakości.

Główne objawy: dużo nauki o zdrowym odżywianiu, unikanie żywności przetworzonej lub bogatej w tłuszcze lub cukier, unikanie jedzenia poza domem, zawsze spożywanie produktów ekologicznych, ścisłe planowanie posiłków.

Leczenie:  obejmuje monitoring medyczny i psychologiczny w celu poprawy relacji z jedzeniem i pokazania pacjentowi, że może być zdrowy nawet bez tak bardzo ograniczającego dietę. Zobacz więcej szczegółów na temat ortoreksji.

5. Wigoreksja

7 głównych zaburzeń odżywiania

Wigoreksja, znana również jako dysmorfia mięśniowa lub zespół Adonisa, charakteryzuje się obsesją posiadania idealnego ciała, prowadzącą do przesadnych ćwiczeń fizycznych.

Główne objawy: skrajne zmęczenie, drażliwość, nadmierne stosowanie suplementów diety, wysiłek fizyczny do wyczerpania, nadmierna troska o jedzenie, bezsenność i bóle mięśni.

Leczenie:  odbywa się za pomocą psychoterapii, mającej na celu skłonienie jednostki do zaakceptowania swojego ciała i podniesienia jego samooceny, oprócz monitorowania odżywiania w celu uzyskania odpowiednich wskazówek w zakresie stosowania suplementów i przepisywania odpowiedniej diety do treningu.

6. Zespół smakoszy

7 głównych zaburzeń odżywiania

Syndrom smakoszy to rzadkie zaburzenie charakteryzujące się nadmierną troską o przygotowywanie potraw, od zakupu składników po sposób ich podania na talerzu.

Główne objawy:  częste spożywanie dań egzotycznych lub specjalnych, nadmierna troska o jakość zakupionych składników, spędzanie dużej ilości czasu w kuchni, bardzo ostrożność przy przygotowywaniu potraw, zawsze serwowanie dobrze udekorowanych potraw.

Leczenie: odbywa się głównie za pomocą psychoterapii, ale gdy zespół prowadzi do nadwagi, konieczna jest również konsultacja z dietetykiem.

7. Zaburzenie odżywiania się w nocy

7 głównych zaburzeń odżywiania

Zaburzenie nocnego jedzenia, znane również jako zespół nocnego jedzenia, charakteryzuje się brakiem apetytu rano, kompensowanym przez duże spożycie pokarmu w nocy, któremu towarzyszy bezsenność.

Główne objawy:  budzenie się w nocy w celu jedzenia, brak uczucia głodu lub małe jedzenie w ciągu dnia, nie zawsze pamiętanie, że dużo jadłeś w nocy, nadwaga.

Leczenie:  odbywa się za pomocą psychoterapii i stosowania leków regulujących sen oraz, w razie potrzeby, leków przeciwdepresyjnych. Zobacz wskazówki, jak kontrolować chęć jedzenia o świcie.

Należy pamiętać, że podczas leczenia wszelkich zaburzeń odżywiania niezbędne jest wsparcie rodziny, aby pacjent rozumiał swój stan i współpracował w celu przezwyciężenia problemu. Jeśli to możliwe, każdy w domu powinien dążyć do zdrowego stylu życia, takiego jak zbilansowana dieta i regularna aktywność fizyczna.