Główną formą przenoszenia kiły jest niezabezpieczony kontakt seksualny z osobą zakażoną, ale może też dojść do kontaktu z krwią lub błoną śluzową osób zakażonych bakterią Treponema pallidum , która jest mikroorganizmem odpowiedzialnym za chorobę.
Główne formy przenoszenia kiły obejmują:
- Stosunek płciowy bez prezerwatywy z osobą, która ma rany skórne w okolicy narządów płciowych, odbytu lub jamy ustnej, spowodowane przez bakterie odpowiedzialne za kiłę;
- Bezpośredni kontakt z krwią osób z kiłą;
- Dzielenie się igłą , na przykład w przypadku wstrzykiwania narkotyków, gdy bakterie obecne we krwi jednej osoby mogą przejść na drugą osobę;
- Od matki do dziecka przez łożysko na każdym etapie ciąży, a także podczas normalnego porodu, jeśli dziecko wejdzie w kontakt z raną kiłową.
Pierwszą oznaką infekcji kiłą jest pojawienie się pojedynczej, twardej, bezbolesnej rany na skórze, która nieleczona może samoistnie zniknąć bez pozostawiania blizn. U mężczyzn najbardziej dotkniętym miejscem są żołądź prącia i okolice cewki moczowej, u kobiet najbardziej dotknięte miejsca to małe usta, ściany pochwy i szyjka macicy.
Rana kiłowa może być bardzo mała, mierzyć mniej niż 1 cm i wielokrotnie osoba nawet nie wie, że ją ma, dlatego ważne jest, aby przynajmniej raz w roku udać się do ginekologa lub urologa, aby sprawdzić, czy są zmiany i wykonać badania które mogą zidentyfikować możliwe choroby. Oto jak rozpoznać pierwsze objawy kiły.
Dowiedz się więcej szczegółów na temat kiły i jej ewolucji:
Jak uchronić się przed kiłą
Najlepszym sposobem zapobiegania kile jest stosowanie prezerwatyw przy każdym kontakcie intymnym, ponieważ prezerwatywa tworzy barierę, która zapobiega kontaktowi skóry ze skórą i zapobiega przenoszeniu nie tylko bakterii, ale także grzybów i wirusów, zapobiegając przeciwko innym chorobom przenoszonym drogą płciową.
Ponadto należy unikać bezpośredniego kontaktu z czyjąkolwiek krwią i nie wykonywać przekłuć ani robienia sobie tatuażu w miejscu nieposiadającym niezbędnych warunków higienicznych oraz nie zaleca się ponownego użycia materiałów jednorazowego użytku, takich jak igły, na przykład, ponieważ może sprzyjać nie tylko przenoszeniu kiły, ale także innych chorób.
Jak przebiega leczenie
Leczenie kiły należy rozpocząć jak najszybciej, aby uniknąć pogorszenia choroby i jej następstw. Leczenie powinno być prowadzone zgodnie z zaleceniami lekarza i zwykle zaleca się stosowanie penicyliny benzatynowej, która jest w stanie wyeliminować bakterie. Ważne jest, aby leczenie przebiegało zgodnie z zaleceniami lekarza, ponieważ przy prawidłowym wykonaniu zabiegu i nawet przy braku objawów szanse na wyleczenie są bardzo duże. Dowiedz się, jak leczyć kiłę.
Jeśli choroba nie jest leczona natychmiast, może ewoluować, powodując powikłania i charakteryzując kiłę wtórną, co ma miejsce, gdy czynnik wywołujący chorobę nie ogranicza się tylko do okolicy narządów płciowych, ale już dotarł do krwiobiegu i zaczął się namnażać. Prowadzi to do pojawienia się ogólnoustrojowych objawów przedmiotowych i podmiotowych, takich jak obecność owrzodzeń na dłoniach i owrzodzeń na twarzy, podobnych do trądziku, z łuszczeniem się skóry.
W przypadku kiły trzeciorzędowej oprócz zmian skórnych rozłożonych na dużych powierzchniach atakowane są także inne narządy. Narządy najbardziej dotknięte chorobą to kości, serce, centralny i obwodowy układ nerwowy.
