Mitomania, znana również jako kłamstwo obsesyjno-kompulsywne, jest zaburzeniem psychicznym, w którym osoba ma kompulsywną skłonność do kłamstwa.
Jedną z wielkich różnic między sporadycznym lub tradycyjnym kłamcą a mitomanem jest to, że w pierwszym przypadku osoba kłamie, aby zyskać lub zyskać przewagę w jakiejś sytuacji, podczas gdy mitomanka kłamie, aby złagodzić pewien ból psychiczny. W tej sytuacji akt kłamstwa polega na tym, by czuć się komfortowo w życiu, sprawiać wrażenie ciekawszych lub mieć sprawy wpisujące się w grupę społeczną, do której mitomanka nie jest w stanie dołączyć.
Jak rozpoznać kompulsywnego kłamcę
Aby rozpoznać tego typu zachowania, można zaobserwować pewne cechy, takie jak:
- Zdrowy mitoman odczuwa poczucie winy lub strach przed ryzykiem odkrycia;
- Historie bywają albo bardzo szczęśliwe, albo bardzo smutne;
- Liczy duże sprawy bez wyraźnego powodu lub korzyści;
- Odpowiadaj wyczerpująco na szybkie pytania;
- Dokonują niezwykle szczegółowych opisów faktów;
- Historie sprawiają, że wyglądasz jak bohater lub ofiara;
- Różne wersje tych samych historii.
Wszystkie te raporty mają na celu skłonienie drugiej osoby do uwierzenia w społeczny wizerunek, który stara się osiągnąć mitoman. Sprawdź inne wskazówki, jak rozpoznać kłamcę.
Co powoduje mitomanię
Przyczyny mitomanii nie są w pełni poznane, ale wiadomo, że w problem jest zaangażowanych wiele czynników psychologicznych i środowiskowych. Uważa się, że niska samoocena i chęć poczucia się akceptowanym i kochanym, oprócz próby uchronienia się przed krępującymi sytuacjami, wyznaczają początek mitomanii.
Jakie jest leczenie kompulsywnego kłamstwa
Leczenie mitomanii można przeprowadzić poprzez sesje psychiatryczne i psychologiczne, podczas których specjalista towarzyszący sprawie pomoże osobie zrozumieć, jakie są przyczyny, które prowadzą do powstania kłamstw. I tak, wyjaśniając i rozumiejąc, dlaczego pojawia się to pragnienie, pacjent może zacząć zmieniać nawyki.
Mitomania ma lekarstwo?
Mitomania jest uleczalna i można ją osiągnąć poprzez odpowiednie leczenie, które zależy od zaangażowania danej osoby w leczenie i otrzymanego wsparcia. Dzieje się tak, ponieważ jak w przypadku każdej choroby, która wiąże się z czynnikami psychologicznymi, środowisko jest niezbędne do poprawy stanu pacjenta, więc to do osoby należy określenie, w których sytuacjach chęć wprowadzenia kłamstwa jest silniejsza, i próba odejścia od tych scenariuszy.